Fans van Wong-Kar Wai mogen de dubbele disc-uitvoering van 2046 onder geen beding missen. Niet alleen kunnen ze zich nu blijvend vergapen aan de 'bizar love triangle', ze krijgen ook heel wat extra inzicht in het oeuvre en de werkwijze van de gelauwerde auteur-regisseur. Wong-Kar Wai lijkt trouwens goed op weg om de Stanley Kubrick van het Oosten te worden, en niet alleen omdat hij klassieke muziek tussen de soundtrack mengt. De man is een echte perfectionist en werkte in totaal meer dan vier jaar aan het maken van wat zijn meest ambitieuze film dusver is.

2046 is het vervolg op Wong-Kar Wai's In The Mood For Love, her en der gelauwerd als één van de beste romantische filmgedichten van de laatste jaren. Al heb je nooit de indruk naar een sequel te kijken. Als je even de verhaaldraad kwijtspeelt, komt dat niet omdat je In The Mood For Love niet hebt gezien, maar omdat Wong-Kar Wai er sowieso niet op uit is om alles te verklaren in dit metafysisch liefdesdrama.

Chow (bezige Aziatische bij Tony Leung) is een journalist die een affaire beleefde met de getrouwde Su (Maggie Cheung, hier enkel in een flashback te zien). Hun passionele relatie liep niet goed af voor Chow : Su liet hem in de steek, en hij heeft het verlies nooit kunnen verwerken. Hij schrijft zijn frustraties van zich af in (erotisch getinte) romans. Zijn nieuwste boek 2046 gaat over mensen die een trein nemen naar dat jaar om daar hun verloren herinneringen op te halen. Iedereen die naar 2046 reist blijft daar, tevreden met de hereniging met hun dierbare herinneringen. Enkel het hoofdpersonage uit het boek blijft niet in 2046, maar keert terug naar het heden. De protagonist van het boek is Chow zelf die zich over de breuk met Su probeert te zetten. Ook al heeft hij de liefde van zijn leven zien vertrekken, hij heeft zeker geen tekort aan sex of affectie. Zo beleeft hij passionele avonturen met onder meer een nachtclubdanseres, de dochter van de huisbaas, een wel zeer extraverte call girl (Zhang Ziyi, in meer dan één opzicht het hart van de film), en een mysterieuze femme fatale die als twee druppels water op Su lijkt, en zelfs dezelfde naam draagt.

Het hoe en het waarom van de verschillende vrouwen in Chows leven is niet altijd even duidelijk. Het is al bijna een taak op zich de verschillende actrices uit elkaar te houden. Wong-Kar Wai laat ook fragmenten zien uit de roman van Chow. Een mooie vondst die mooie beelden oplevert : een science-fiction saus over wat voor de rest vooral beelden zijn van een armtierig hotel in het Hong Kong van de jaren zestig.

Het heen en weer springen in de tijd (en tussen verschillende vrouwen) mag het dan al niet gemakkelijk maken, en er mogen nog heel wat vragen zijn tijdens de eindgeneriek, 2046 (trouwens ook het nummer van de hotelkamer waar In The Mood For Love zich afspeelde en de kamer waar Chow in deze film bijna al de vrouwen ontmoet en ook nog een verwijzing naar de politieke en economische toekomst van Hong Kong na het vertrek van de Britten) is een film die heerlijk langzaam onder de huid kruipt en er ook heerlijk lang blijft nazinderen.

De uitstekende extra's op de twee schijfjes zijn van Franse makelij, en als we de critici mogen geloven die een portret van Wong-Kar Wai schetsen, wordt de cineast er bijna als een halfgod beschouwt. Er zit ook een Belgisch tintje aan de extra's : het interview met Wong-Kar Wai is immers van de hand van Ruben Nollet, recensent voor onder meer VRT en De Tijd. Ook Tony Leung en Zhang Ziyi geven hun visie op de film en hun samenwerking met Wong-Kar Wai. Er is een vrij lange documentaire over de ontvangst van de film op het festival van Cannes van 2004 (waar de filmkopie luttele momenten voor de première nog niet ter plaatse was) en een korte featurette over de decors en de digitale effecten die werden gebruikt voor de futuristische scènes. Op het eerste schijfje vind je ook nog de trailers van In The Mood For Love en Fallen Angels.