Anno 1932 begon John Sturges met het leren van het vak op de decorafdeling en als assistent in de montagekamers van RKO. Hierna kon hij aan de slag als productie-assistent bij Selznick. Op het ogenblik dat de Verenigde Staten betrokken raakten in de tweede wereldoorlog had hij de status bereikt van beeldmonteur. Als Kapitein bij het Amerikaanse Air Cops kreeg hij de mogelijkheid om niet alleen als monteur maar ook als regisseur ongeveer 45 opleidingsfilms en documentaires te maken. Hij werkte ook samen met Luitenant-Kolonel William Wyler aan Thunderbolt (1946), een anderhalf uur durende oorlogsdocumentaire.

Toen hij terugkeerde naar Hollywood maakte hij in 1946 als volwaardig regisseur zijn langspeelfilmdebuut.

Eind de jaren ’40 tekende hij een contract bij Columbia. Na het regisseren van een aantal B-films maakte hij de overstap naar MGM. Daar kon hij met moderner materiaal werken én had hij de beschikking over ruimere budgetten. In 1954 gaf men hem de mogelijkheid om Bad Day at Black Rock te regisseren, een spannende thriller die tegelijk ook een western was. Het was een project waar MGM-productieleider Dore Schary altijd heel enthousiast over was geweest en dan eindelijk werd gerealiseerd. Met drie Oscar-nominaties was de film een groot succes.

Hierna maakte Sturges nog een aantal westerns als Gunfight at the Ok Corral, Escape From Fort Bravo, Last Train from Gun Hill en Hour of the Gun. Begin de jaren ’60 was hij ook verantwoordelijk voor de succesfilms The Magnificent Seven en de actieprent The Great Escape.

In de jaren ’70 haalden zijn films niet meer het niveau van weleer, iets wat deels te maken had met de scenario’s die hem werden aangeboden. Daarom besloot hij de filmwereld vaarwel te zeggen.