Roger Radcliff, een stille dromer, brengt het grootste deel van zijn tijd door met het componeren van liefdesliedjes onder het genot van een pijp. Pongo, zijn trouwe Dalmatiër, is niet zo opgetogen over dit eenzame bestaan.

De hond beslist om het heft in eigen handen te nemen. Hij staat met zijn snuit tegen het raam, bekijkt de voorbijgangers met hun teefjes en geeft commentaar: te groot, te mager, … Geen één kan aan zijn wensen voldoen. Tot hij een goddelijk dier ziet dat door een prachtige jonge vrouw aan de leiband wordt gehouden. Deze kans mag hij niet missen, hij moet en zal gaan wandelen. Pongo blaft tot hij niet meer kan.

Enkele dagen later is de droom werkelijkheid geworden. Roger heeft alleen nog oog voor Anita, Pongo staat in vuur en vlam voor Perdita, ook een Dalmatiër. Een zachte harmonie doet zijn intrede in het huis. De geboorte van Lucky, Patch, Rolly, …, kortom vijftien lieftallige pups vervult hen met plezier. Dat geluk zou compleet zijn geweest als Cruella, een oude schoolvriendin van Anita, niet op de pups aasde voor hun vacht. Roger weigert koppig haar het nestje pups te overhandigen. En dat maakt de razernij van dit kreng alleen maar groter!

Maar Cruella geeft zich niet zo snel gewonnen. Zij draagt haar twee handlangers Jasper en Horace op om koste wat het kost die vierpotige nakomelingen in handen te krijgen. Ze hebben zich nog maar nauwelijks van hun taak gekweten of het nieuws van de kidnapping verspreidt zich in Londen en omstreken en bereikt ook de Kolonel. Deze oude, flink behaarde hond woont vlakbij de onheilspellende schuilplaats van Cruella. Met de hulp van Sergeant Tibbs, een straatkat, vindt hij de pups die samen met tientallen anderen gevangen worden gehouden.

De ontsnapping wordt een moeilijke onderneming. Het wordt een gevaarlijke en lange tocht naar een happy end op kerstavond.