Zin in een actie-film? Zo één waar je niet zo veel hoeft bij na te denken en alles gewoon lekker over je heen moet laten komen? En mag het je ook aan het lachen brengen zonder te vervallen in kolder-troep? Dan zal Welcome to the jungle wel iets zijn voor jou. Stallone en Schwarzenegger behoren stilaan tot een vorige generatie actiehelden dus moeten we het tegenwoordig doen met kerels als Vin Diesel en Dwayne Johnson om er maar twee te noemen. Dwayne wie? Dwayne Johnson. The Rock zegt je allicht heel wat meer dan de echte naam van deze flink uit de kluiten gewassen acteur. Die heeft alvast de biceps, triceps en ander verwant spierweefsel om de slechteriken stevig op hun bakkes te geven in wat ondertussen slechts zijn derde film is na The Scorpion King en The Mummy Returns. Beck doet het bij voorkeur zonder vuurwapens want wanneer hij schietijzers begint te gebruiken heeft dit volgens hem voor de betrokkenen enkel maar nare gevolgen... Het type muscles mag dan wel van het soort zijn waarvoor would be krachtpatsers wekelijks meerdere uren per week aan powertraining doen, zelfs met zo'n spierballen kan je nog de helft niet van wat The Rock doet in deze Jungle situatie waarin hij is verzeild geraakt. Er zijn momenten waarop de spierbundels met mensen gaan gooien met hetzelfde gemak waarmee professionele bowlingspelers hun balletjes gooien tijdens trainingssessies. De film neemt zichzelf dan ook vanaf een bepaald punt niet meer serieus en bespeelt met succes de lachspieren. Want dat is het wat je van deze film van Peter Berg (Very Bad Things) kunt verwachten. Een doorsnee klop- slag- en schietfilm die zijn grappige momenten heeft, een actie-komedie jawel.

Mijnheer Beck is verantwoordelijk voor het inzamelen van schulden die niet spontaan door één of andere slechterik aan zijn schuldeiser betaald worden. Dat zo iemand op het moment van zijn bezoek in een hippe, overvolle club omringd is door sexy vrouwen en een aantal gorilla's die hem moeten beschermen, zorgt slechts voor een kleine vertraging in het volbrengen van zijn opdracht. Alleen wordt hij bij het verlaten van de tent verrast door enkele pijltjes die worden afgevuurd net op het moment dat hij met het buitgemaakte onderpand in zijn auto wil stappen. Dit zorgt ervoor dat hij enkel vrijuit kan gaan voor zijn opdrachtgever wanneer hij nog een laatste klus (clichééééééééééééé) tot een goed eind kan brengen. Hij moet Travis, de zoon van de man die hem zijn vorige opdracht had bevolen, terug naar huis brengen, enkel dan wordt de lei schoongeveegd. Travis (duidelijk eens iets anders dan de idiote Stifler-rol in de American Pie-films!) moet ergens in de jungle vertoeven dus het zal geen pretje worden. Maar het kan hem wel 250.000 dollar én zijn eigen restaurant opleveren. Want onze sterke jongen droomt ervan om later zelf zijn culinaire kunstjes te kunnen uithalen, voor eigen rekening dus. Hij kan Travis al snel in de boeien slaan maar wordt dan gestopt door Hatcher (Christopher Catch Me If You Can Walken) die van een letterlijk goudmijntje een figuurlijk goudmijntje heeft gemaakt, ergens in de plaatselijke rimboe. De inzet wordt uiteindelijk de 'Gato Diablo', een waardevol gouden beeldje…

De gevechtsscènes in Welcome to the Jungle worden gekenmerkt door een voorbeeldige choreografie die net als in The Scorpion King in de handen lag van Andy Cheng. Het kwam hem goed van pas dat Seann William Scott zopas de opnames van Bulletproof Monk had beëindigd, iets waarvoor hij vijf maand intensief had getraind. De filmmakers hadden aanvankelijk de intentie om te gaan filmen in Brazilië maar de manier waarop een verkennende scouting trip eindigde bracht hen op andere gedachten. In de omgeving van Manaus werd de ganse ploeg beroofd van geld en filmapparatuur - enkel dank zij de tussenkomst van de plaatselijke gidsen kon een erger lot voorkomen worden... Men heeft de jungle-scènes die maar liefst vijf weken in beslag namen dan maar ingeblikt in Oahu (Hawaii). Het (her)bouwen van het dorp El Dorado was een bijzondere realisatie van de filmmakers als je weet dat dit eigenlijk een reuze-set is die werd opgetrokken een 15-tal kilometer van Los Angeles. Het aanvoeren van grote hoeveelheden rood slijk en stof alsook het overbrengen van duizenden tropische planten zorgden voor de basis van deze indrukwekkende set. Het toont aan dat (zelfs) bij een film als Welcome to the Jungle heel wat komt kijken om iedereen een leuk filmavontuur te bezorgen.