Het lijkt wel alsof er elk jaar meer en meer Vlaamse films worden gemaakt. Goed nieuws, natuurlijk. Na de hausse van een paar jaar terug die leidde tot een paar heel goed ontvangen en internationaal scorende titels (“Rundskop” en “The Broken Circle Breakdown” op kop) leek het zelfs alsof de massale interesse in de Vlaamse cinema er zou voor zorgen dat elke nieuwe commerciële Vlaamse film veel volk naar de bioscoop zou trekken. Niet dus. Het aantal inlandse producten dat onder de radar blijft is nog steeds groter dan het aantal dat wél volle zalen weet te trekken.

Een van de films die het niet zo goed deed tijdens zijn bioscooprelease was “Trouw Met Mij” van Gentenaar Kadir Balci. Hopelijk boort de dvd-release een groter publiek aan voor deze toch ietwat onterecht geflopte romantische komedie met een – kleine – hoek af. Vier jaar na “Turquaze” levert Balci een nieuw levensschijfje af over de verschillen tussen de Vlaamse/Westerse en de Turkse cultuur. Andermaal kiest hij voor een relatie tussen een meisje en een jongen met verschillende culturele achtergronden als insteek. In “Turquaze” vormde het al dan niet verborgen houden van een Turks-Vlaamse relatie de centrale scenarionaad, in de opvolger “Trouw Met Mij” toont hij wat de struikelblokken kunnen zijn bij een huwelijk tussen een Vlaming en een Turkse. Niet het enige opvallende verschil: “Turquaze” speelde openlijk de meer dramatische kaart, “Trouw Met Mij” blijft veilig binnen de contouren van de romcom.

Tortelduiven van dienst zijn Sibel (debutante Sirid Zahed) en Jurgen (Dries de Sutter). Beiden leerkracht, en ze leerden elkaar op school kennen. Amper drie maand en een paar weken vooraleer ze in de echt worden verbonden. Dat is snel, maar ware liefde kent geen maten en gewichten. Of ‘t zou toch niet mogen. Het huwelijk tussen Sibel en Jurgen is in elk geval niet onbesproken in beide familiekringen. Jurgens vader (Rudi Delhem) heeft geen problemen met het gemengde huwelijk en doet zijn uiterste best om aanvaard te worden door de schoonfamilie. Zijn moeder (Anouk David) heeft het moeilijker: enerzijds omdat ze haar enig kind het huis ziet verlaten, anderzijds omdat ze haar twijfels heeft over de schoonfamilie van ‘vreemde’ origine. Ook aan de kant van Sibel is het vooral de moeder die twijfelt. Grootste struikelblok op het huwelijksfeest blijkt echter Sibels broer Kemal (Burak Balci) te zijn. De relatie met zijn zus is op zijn zachtst gezegd geanimeerd en de schaduw van zijn eigen stukgelopen relatie met een Vlaamse achtervolgt hem nog steeds. Genoeg redenen voor hem om de bruiloft te willen saboteren en om te testen of zijn Vlaamse schoonbroer wel uit het goede mannenhout is gesneden.

Romcoms hebben we recentelijk genoeg gehad in Vlaanderen – “Flying Home”, “Plan Bart” en “Brabançonne” op kop. Van dat kwartet is “Trouw Met Mij” de beste film, al wil dat niet zeggen dat Balci en coscenarist Jean-Claude Van Rijckeghem (“Aanrijding in Moscou”, “Meisjes”, “Brasserie Romantiek”, “Adem”) een vlekkeloos parcours rijden. De conflicten zijn nogal breed uitgesponnen en de te verwachten confrontaties komen allemaal aan bod, vaak niet erg subtiel. Sommige conflicten zijn zelfs overbodig: broer Eray (Cenk Aykas) die tegen de wil van zijn vader de filmschool wil volgen bijvoorbeeld is volstrekt niet functioneel in dit verhaal en voelt eerder aan als een al dan niet autobiografische voetnoot dan als een volledig uitgewerkt plotpunt.

Echt storen doet dit niet: een romcom – zelfs als die aanleunt bij wat zich gemakshalve als sociale cinema laat omschrijven – hoeft natuurlijk het warme water niet uit te vinden. In die optiek doen Balci en Van Rijckeghem wat ze moeten doen: anderhalfuur lang de liefhebbers van het genre op hun wenken bedienen. Bovendien oogt “Trouw Met Mij” ietwat ruwer dan verwacht: enerzijds omdat Balci duidelijk zijn visie op de twee gemeenschappen kwijt wil, anderzijds omdat de romantiek tussen de twee hoofdpersonages – vertolkt door nobele onbekenden Sirid Zahed en Dries de Sutter – niet echt van het scherm knettert en eerder onwennig aanvoelt. Onwennigheid die de prent niet altijd goed doet, maar tegelijkertijd voor een eigen smoel zorgt.

Balci ging trouwens niet over een nacht ijs om “Trouw Met Mij” te casten. Hij organiseerde workshops voor Vlaamse Turken die graag acteren en had zo de keuze uit heel wat getalenteerde enthousiastelingen om zijn film te bevolken. De vondst is natuurlijk Sirid Zahed, een kapster uit Hamme die aanvankelijk niet wou acteren, maar door haar naturel door Balci zelf werd gecontacteerd. Een zorg in aanpak die je ziet op het scherm, ook in beeldvorming en sfeerschepping trouwens. Het ontbreken van bekende (Vlaamse) gezichten in de bijrollen zorgt enerzijds voor een verfrissende touch. Extra bonus is de solide bijrol van Kadirs broer Burak die in de potentieel stereotiepe rol van de geflipte broer van de bruid ei zo na met de hele film aan de haal gaat.

Balcis eigenzinnige en beeldtechnisch sterke aanpak geeft “Trouw Met Mij” een fikse dosis realiteitszin mee. Die zit eveneens in het scenario: Van Rijckeghem en Balci interviewden vooraf heel wat mensen uit een gemengd huwelijk en hun verhalen werden ofwel in de plot verwerkt of dienden ter inspiratie. Het evenwicht vinden tussen Balci’s onderliggende boodschap (“komt overeen en respecteer elkaar”) en het entertainmentsgehalte lukt niet altijd, al staan de uitschuivers geenszins een driesterrenverdicht in de weg. Balci en Van Rijckeghem hebben elkaar intussen gevonden en werken momenteel samen aan de televisiereeks 'Amigo’s': alvast twee die hun culturele verschillen netjes aan de kant hebben geschoven.

Deze dvd-uitgave bevat helaas geen extra’s. Jammer, een beetje meer duiding over de totstandkoming van een Vlaamse film is altijd interessant.