Dit okselfrisse debuut van Mike Figgis kan je zien als een hommage aan Mike Hodges’ Get Carter, maar dat hoef je niet te doen om er voluit van te genieten. Net als Get Carter speelt Stormy Monday zich af in het misdaadmilieu van Newcastle-upon-Tyne, meteen ook de plaats waar Figgis een groot deel van zijn jeugd doorbracht.

Figgis nam niet alleen de regie en het script op zich, hij verzorgde ook de instrumentale jazzsoundtrack, gedrapeerd rond bijdragen van onder meer Otis Redding en B.B. King. Stormy Monday wordt nooit zo explosief gewelddadig als Get Carter, en haalt de goede punten vooral uit een subtiel meanderend script en uitstekende vertolkingen van Melanie Griffith, Tommy Lee Jones, Sean Bean en Sting – nog iemand met roots in Newcastle-upon-Tyne.

De Ierse ‘zwerver’ Bean – vermeende IRA-sympathieën moeten het doen met een subtiele hint – vindt in Newcastle een job als schoonmaker in de jazznachtclub van Sting. Een nachtclub die onder vuur ligt van de Amerikaanse ondernemer/gangster Jones die de club goedschiks of kwaadschiks in handen wil krijgen. Griffith is een opdienster die ook als callgirl werkt voor Jones, en die haar seksuele kunde gebruikt om notabelen en andere nuttige personen in zijn kamp te krijgen. De ware liefde die Griffith en Bean bij elkaar vinden torpedeert echter Jones’ expansieve plannen en dat zorgt voor nogal wat conflictmatige situaties zoals dat heet.

Stormy Monday was oorspronkelijk een lowbudgetproductie van Channel 4. Toen er Amerikaanse financiering werd gevonden, werd het scenario wat omgebouwd en kwamen Griffith en Jones samen met die financiering aan boord. Jones kreeg de rol nadat Christopher Walken het aanbod eerder had afgeslagen. Jones en Griffith voelen alvast heel goed de teneur van Figgis’ romantische thriller aan. Jones amuseert zich duchtig met zijn laconieke oneliners en ook Griffith bezit de juiste acteerkleur voor de rol van gekwetste vrouw op zoek naar echte liefde en een uitweg uit haar onderdrukt bestaan. Mooi is ook de onderliggende humor die Figgis in de tragiek en de eenzaamheid weet in te bouwen. Kortom, okselfris dus.

In 1994 op ITV gevolgd door de op zes episodes afklokkende tv-serie Finney waarin de jonge jaren van het personage van Sting – in de serie vertolkt door David Morrissey – centraal staan.