Dirk, Smos, Luc en Ingrid zijn vier bewakingsagenten die onder de noemer van ‘Safety First’ de buitenkans van hun leven krijgen : ze mogen instaan voor de beveiliging van grootheden als Dimitri Vegas en Like Mike - om er maar twee te noemen - op Tomorrowland, het wereldberoemde muziekfestival. Dirk (Bruno Vanden Broecke, gekend van ondermeer “Loft”) werd net als zijn vrienden Smos en Luc Turlinckx ontslagen bij Bayer en maakt met ‘Safety First’ zijn grote droom waar. Hij is zo’n beetje de bedrijfsleider maar gaat ook mee op het terrein zoals dat heet. Smos (Matteo Simoni, vroeger nog te zien als Rocco Granata in “Marina” en onlangs in “Ay Ramon !”) is een DJ die door zijn gebrek aan succes denkt dat zijn aanwezigheid op Tomorrowland wel eens voor de definitieve doorbraak zou kunnen zorgen. Het is gewoon kwestie van de goede contacten te kunnen leggen met de gepaste mensen. Ingrid (Ruth Beeckmans) is de zus van Dirk én ze heeft een relatie met die vierde collega

Luc (Ben Segers die destijds in “Any Way The Wind Blows” zijn langspeelfimldebuut maakte, onlangs nog te zien in “Café Derby” en “Wat Mannen Willen”).
Maar ondanks hun enthousiasme én de aanwezigheid van de baas zelf slaagt men er niet onmiddellijk in om alles in goede banen te leiden. De catering komt al snel zonder electriciteit te zitten, Smos zoekt D.V. & L.M. op in plaats van te doen wat hij moet doen en Dirk, die komt in een contact met Andy (Tom Van Dyck) op een manier zoals hij zelf niet echt had verwacht. Tot alles zijn finale kent tijdens een mega-optreden op (het échte) Tomorrowland…

Aan het begin van dit nieuwe (film-)jaar maken de meesten onder ons hun voornemens voor 2016 bekend. Mochten wij niet doen wat we doen bij Filmfreak – zoveel mogelijk films zien en daar een bioscooprecensie/opiniestukje over schrijven die we kunnen delen met onze tienduizenden lezers, dan zou één van onze persoonlijke betrachtingen voor dit nieuwe jaar zijn : niet naar slechte films gaan kijken. We proberen de spreekwoordelijke boot om diezelfde reden dan ook zoveel als mogelijk af te houden door bijvoorbeeld een film als F.C. De Kampioenen 2 links te laten liggen. En eigenlijk ook wel een beetje voor dit Belgisch – Vlaams eigenlijk – product als “Safety First – The Movie”.
Maar wanneer een langspeelfilm van eigen bodem in een paar weken tijd vlotjes de kaap van de 250.000 bezoekers passeert is enig initiatief van ons toch wel op zijn plaats. En dus trokken we, met niet de minste verwachtingen hoe dan ook, richting bios om de fratsen van ene Dirk Porrez – in regie-handen van Tim Van Aelst - alsnog te aanschouwen. En zie, we kunnen met de beste wil van de wereld niet begrijpen, laat staan verklaren waarom een kwart miljoen mensen ons zijn voorgegaan. We vermoeden dat het deels te verklaren is door de wel heel groots opgezette marketing-campagne van de verdeler. Net zoals wij hebben ook marketeers hun job en verantwoordelijkheden en kunnen ze er bijzonder goed en bedreven in zijn. Bewijs daarvan de primeur om in Kinepolis Antwerpen op hetzelfde moment 19 van de 24 zalen “Safety First” op het publiek los te laten. Wij hebben het allemaal wel geweten en voor bij wie dit nog niet zo was, werd nog een extra zet ingepland : op de rode loper kwam op de bewuste première-avond van 10 december 2015 een autootje van Safety First in botsing met eh… iets anders. Waar het ding tegen botste is van ondergeschikt belang natuurlijk : het verhaal haalde de internet-pagina van media waar men tot dan toe niet zo heel veel voet aan de grond had : een serieuze krant als Het Nieuwsblad bijvoorbeeld. Bam.

Daarenboven kan je KFD ook al niet verwijten een gebrek aan lef te hebben. “Safety First – The Movie” uitbrengen op krak dezelfde dag als “Star Wars : The Force Awakens” en op die manier de degens kruisen met het kerverse goudhaantje van Walt Disney, je moet het maar doen natuurlijk.
En bij KFD… doen ze het.

Ik kom nog even terug op mogelijke verklaringen voor het enorme succes van de film. Mijn beste vriend Jo – een bijzonder intelligent man, niet in het minst omdat hij altijd veel meer punten had dan mij in school vroeger – stelt zelf dat het voor een aantal mensen zalig is om ’s avonds na je dagtaak in de knusse (thuis- of bioscoop-)zetel weg te zakken voor iets waarbij je nauwelijks of niet nog bij hoeft na te denken, een no-brainer heet zoiets. Even de knop uitzetten en genieten dus. Tot zover dus een aantal redenen waarom men massaal afzakt naar “Safety First – The Movie”. Wij hadden hier graag nog aan toegevoegd dat het ook is omdat het zo’n ongelooflijk goeie film is die ons buikpijn bezorgde van het lachen of ons verraste door de spitsvondige of intelligente grappen, de fijne humor of wat dan ook, maar driewerf helaas. Was niet het geval…

De realiteit voor ons is dat dit een film is met heel veel pipi- en kaka humor