Als tweede film opnieuw één die verdeeld wordt door Paradiso, El laberinto del fauno van Guillermo Del Toro. Het verhaal speelt zich af anno 1944 op Spaanse bodem. Carmen reist met haar dochter Ofelia naar het front, ze wil er Kapitein Vidal ontmoeten, iemand die ze bij Ofelia introduceert als 'papa'. De waarheid is echter dat de échte vader van het kind een kleermaker was, één die allicht nog het legerkostuum maakte voor de meedogenloze legerofficier die nu Carmen's tweede echtgenoot lijkt te gaan worden.

De harteloze soldaat wil dat zijn zoon kost wat kost in zijn nabijheid geboren wordt, alhoewel de omstandigheden verre van ideaal zijn. Als geneeskundige ondersteuning krijgt Carmen een legerdokter ter haar beschikking, iemand die overduidelijk nog wat meer doet dan het verzorgen en genezen van gewonde en zieke soldaten. Hetzelfde geldt voor Mercedes, een soort persoonlijke meid van Vidal die op eenvoudig verzoek 100 % ter zijner beschikking moet staan...

Guillermo Del Toro (Blade II) zorgt met El laberinto del fauno voor een wel heel vreemde, bijna bizarre combinatie van filmgenres. Een ruw, hard grotemensen-verhaal, verpakt als oorlogsfilm, wordt gecombineerd met een sprookjesachtig deel dat er in verweven zit en waarin Ofelia centraal staat. Het doet ons even terugdenken aan The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe van Buena Vista van vorig jaar maar de griezels die in dit Labyrinth verhaal voorkomen horen eerder thuis in een nachtmerrie dan in een onschuldige kinderdroom. Het geheel zal de kinderharten niet sneller doen slaan maar de kinderlichamen gegarandeerd de zaal uitjagen, terwijl de volwassen kijkers allicht bijzonder verdeeld zullen reageren op deze vreemde film-eend in de festivalbijt.

Gezien op het Filmfestival van Gent (2006).