De III in de titel lag ongetwijfeld mee aan de basis van het ondermaats presteren van Halloween III: Season of the Witch aan de Amerikaanse kassa’s. De popcorngooiende doelgroep verwachtte zich immers aan het derde rondje slasherexploten van Michael Myers, maar dat was buiten de waard gerekend. Geen Michael, geen connectie met Haddonfield, nada – al passeert de trailer voor het origineel hier wel knipogend op een televisiescherm…

Dit was een losstaande film en vanuit die optiek was het misschien beter om op zijn minst de III uit de titel te halen. Het aanvankelijke plan van Universal was trouwens om elk jaar een losstaande Halloweenhorrorfilm te produceren. Maar de lauwe ontvangst van deze prent draaide die plannen vrij snel resoluut de nek om. Productioneel zijn er genoeg banden met de vorige twee Halloweens. John Carpenter en Debra Hill beslisten met hun producerspet op om de door hen gecreëerde iconische seriemoordenaar links te laten liggen. Oorspronkelijk was Joe Dante als potentieel regisseur betrokken bij de film. Net als Carpenter was Dante grote fan van Quatermass, en samen contacteerden ze de Britse sf-auteur Nigel Kneale met de vraag of hij een script kon schrijven. Maar dat haalde de finish niet. Dino De Laurentiis bezat de internationale distributierechten van deze prent en liet optekenen dat hij het scenario van Kneale maar niets vond. Toen ook Carpenter rewrites voorstelde, was Kneale er snel bij om te eisen dat zijn naam nergens zou worden vermeld. Tegen dan was Dante niet meer aan boord, omdat hij de voorkeur had gegeven aan een segment voor The Twillight Zone film. Uiteindelijk herwerkte debuterend regisseur Tommy Lee Wallace ook nog een deel van het script, al beweert Wallace wel dat er ruim 60% van Kneales originele ideeën intact is gebleven.

Centraal staat een plan om op Halloweenavond alle kinderen van de wereld – of toch minstens al die uit Amerika – te offeren om aan te sluiten bij de originele Keltische traditie van Halloween. De koekoekszot van dienst – toevallig ook een speelgoedmaker – heeft daarvoor een chip ingeplant in zijn razend populaire Halloweenmaskers en ieder kind dat op Halloweenavond met het masker op naar een televisiespot kijkt, sterft een gruwelijke dood. Zoals gedemonstreerd verschrompelt het hoofd volledig en komen er daarna insecten en slangen uit de mond gekropen. Yep, Halloween III kijkt niet op een ludieke vondst meer of minder. Er is ook een leger robots die hoofden van rompen rukt en ogen uitduwt of bij gebrek aan beter een drilboor gebruikt om een tegenstander uit te schakelen. Bloedvergieten en uitbundig vertier dat niet inherent is aan de plot, maar gewoon strategisch is geplaatst om zoveel mogelijk genrefans tevreden te stellen. Wat dus niet echt is gelukt.

Al hoeft het niet te verwonderen dat Halloween III na verloop van tijd alsnog uitgroeide tot een dikke cultlieveling: acteur Tom Atkins die hoofdrolgewijs het kindermoordcomplot probeert te verijdelen is een genrefavoriet, Carpenter verzorgde samen met Alan Howarth de synthscore en zowel Wallace als director of photography Dean Cundey werkten al meermaals samen met Carpenter. Wallace bepaalde als monteur zelfs mee de look en feel van de originele Halloween.

Season of the Witch mag dan wel geen goede film zijn, de van de pot gerukte nonsensicale plot waarin zelfs een flard van een Stonehengesteen opduikt, de losgeslagen gore en de nadrukkelijke referenties naar Invasion of the Body Snatchers zorgen er hoe dan ook voor dat deze film nagenoeg perfect middernachtkijkvoer is. En zorg ervoor dat je nog scherp genoeg bent om de stemcameo van Jamie Lee Curtis mee te pikken.