Op de Amerikaanse marinebasis in Cuba sterft soldaat Santiago in mysterieuze omstandigheden, wanneer twee van zijn collega's hem op zijn kamer overvallen. De daders worden van moord beschuldigd, en krijgen ter verdediging de jonge advocaat met militaire roots Daniel Kaffee Tom Cruise toegewezen.  Die wil de zaak zo vlug mogelijk klasseren met een minnelijke schikking, maar dat is buiten de Internal-Affairs-commandant Jo-Anne Calloway (Demi Moore) gerekend, die een diepgaand onderzoek eist.

Wanneer Kaffee samen met zijn assistent Weinberg (Kevin Pollak) en Calloway de basis in Cuba bezoekt, wordt hij er geconfronteerd met kolonel Jessep (Jack Nicholson), een overgedecoreerd oorlogsmonument die met ijzeren hand het garnizoen leidt.  Jessep is er niet erg op gesteld om mee te werken aan het onderzoek naar het  'tragisch' ongeval dat Santiago het leven kostte.  De reden daarvoor wordt al vlug duidelijk : Santiago kon niet wennen aan de harde leefomstandigheden in Cuba en wou overgeplaatst worden.  Liever nog dan de eer van zijn eenheid te bezoedelen, gaf Jessep het bevel om Santiago te executeren.

A Few Good Men is overduidelijk opgezet als een project dat gewoonweg niet kon mislopen, en het resultaat beantwoordt opvallend aan de opzet. Niettegenstaande het van emoties overlopende verhaal van toneelacteur Andrew Sorkin de weg naar gemakkelijk sentiment wagenwijd openlegt, slaagt regisseur Rob Reiner er in om met een krachtige, doch serene regie alle moraliserende oneffenheden weg te vlakken.

Het meesterwerk dat Reiner, na eerdere generale repetities als When Harry met Sally en Misery, ooit eens zou afleveren is meteen een feit.  Dat heeft hij in grote mate ook te danken aan de vlekkeloos coördinerende topcast, met als overheerlijk orgelpunt de sublieme climax, waarin Cruise en Nicholson elkaar verbaal proberen te overtroeven.

Een waardige afsluiter voor het filmjaar 92, die je in 93 zo vlug mogelijk moet (her)zien. Ijzersterke klasse.