Gene Tierney is opgegroeid in een ‘High Society’ omgeving – haar vader was een welvarend makelaar - haar opleiding op kostscholen in Connecticut en Zwitserland lagen in het verlengde hiervan.

Ze werkte een tijd als fotomodel en actrice op Broadway en kreeg hierbij de volledige steun van haar papa : die startte Belle-Tier op, een familiebedrijfje dat moest instaan voor het ontwikkelen, promoten en exploiteren van het nog prille talent van dochterlief.

Op Broadway vertolkte ze verschillende bijrollen, onder andere in het stuk ‘The Male Animal’ (1940).  Het was Darryl F. Zanuck die haar aan het werk zag en zorgde voor de stap richting Hollywood waar ze een contract tekende met 20th Century Fox.   Tierneys knappe verschijning kwam hierna bijzonder goed tot haar recht in kleurenfilms als “Belle Star” (1941) en “Heaven Can Wait” (1943), beide opgenomen in Technicolor.

Voor haar rol van de moordlustige, gestoorde Cornel Wilde in “Leave Her to Heaven” werd Tierney genomineerd voor een Academy Award/Oscar.

Eén van de belangrijkste films voor Gene Tierney was natuurlijk de thriller “Laura” van Otto Preminger, een film waarin ze de titelrol vertolkte die voor haar echt wel de doorbraak betekende.

In 1941 trouwde Tierney met de designer Oleg Cassini.  Hun huwelijk werd al na twee jaar zwaar op de proef gesteld wanneer hun eerste dochtertje werd geboren met een mentale achterstand als gevolg van de mazelen tijdens Tierneys zwangerschap.

In 1952 scheidde ze van Cassini en kwam in contact met Aly Khan, de ex-echtgenoot van Rita Heyworth.  Maar het was Aga Khan die zich met alle mogelijke middelen verzette tegen het mogelijks nakend huwelijk.  Toen Aly haar onder zijn druk verliet kreeg Gene Tierney een zenuwinzinking en werd opgenomen in een instelling in Hartford Connecticut.  Na een jaar werd ze er ontslagen maar later in een andere instelling opgenomen voor nog maar eens acht maand.

In 1960 huwde ze dan nog eens, met een oliemagnaat uit Houston die tevens de ex was van Hedy Lamarr.  Hierna ging ze terug acteren, zij het eerder part-time, én was ze ook af en toe te zien op televisie.

In 1979 verscheen haar autobiografie onder de titel ‘Self Portrait’.  Daarin was te lezen dat ze op regelmatige basis een afspraakje had met John F. Kennedy toen hij actief was bij de marine, maar werd er ook ingegaan op de verschillende tegenslagen waarmee Gene Tierney in haar leven werd geconfronteerd.

Gene Tierney overleed aan de gevolgen van een emfyseem, een ziekelijke vergroting van de longen.