Detroit, 1995. De meeste inwoners van wat ooit één van de grootste industriesteden van Amerika was leven in armoede en/of zijn werkloos. Zware rassenrellen hebben ervor gezorgd dat 8 mile Road een soort demarcatielijn werd in de stad, een soort scheiding tussen de binnenstad en zijn achterbuurten, soms tussen blanken en zwarten ook. De jongere klasse van deze grote groep heeft weinig om handen en brengt zijn tijd door als toeschouwer of als uitvoerend artiest in het wereldje van de hip-hop en rap muziek, de nieuwste muzikale strekking die andere koek is dan de eerder klassieke Gospelsongs ? la Aretha Franklin, de Motown-muziek uit de jaren '60 of de 'Detroit Sound' van een Bob Seger of een Mitch Ryder bijvoorbeeld. Voor deze mensen is rap een kunst en staat 'rap' voor de wereld waarin ze leven. Jimmy Smith Jr. (Eminem in een geslaagd langspeelfilmdebuut) is ook al volledig weg van deze nieuwe muzieksoort : bij het begin van de film maakt hij zich voor de spiegel op voor de 'battle in The shelter, waar hij in aanwezigheid van de steeds zeer enthousiaste menige én met zijn vrienden van de Three one third zijn tegenstander zal proberen in de vernieling te rappen. Want daar gaat het hem meestal om bij rap-muziek : het is de uitlaatklep voor al je woede en frustraties. Future, Sol (Omar Benson Miller), DJ Iz (De-Angelo Wilson) en Cheddar Bob (geen familie van Silent Bob) dromen ervan om ooit eens succes te boeken en de weg te vinden naar de top maar het lijkt bij een illusie te zulen blijven wanneer Jimmy met veel zin voor realisme zijn crew met beide voeten terug op de grond zet : We're all broke as shit and living at home wit our moms... Jimmy's performance wordt een afknapper van formaat want Jimmy krrijgt geen woord over zijn lippen, het enige wat hij nog kan doen is weinig eervol het podium verlaten, afdruipen zeg maar...

Producer Brian Grazer is de afgelopen twintig jaar altijd al geïnteresseerd geweest in hop hop en kwam er voor het eerst mee in aanraking door de muziek van Slick Rick, een vreemde eend in de hip hop bijt die zijn perverse verhalen kwijt kon in zijn nummers die niet alleen humoristisch waren maar op bepaalde punten ook heel goed de waarheid weergaven. Toen waren hip-hop en rap nog geen multimiljoenendollar-industrie... Langzaam groeide de idee om een film te maken over de wereld van de hip hop, maar Grazer realiseerde zich onmiddellijk dat dit enkel met succes kon gebeuren indien hij er de gepaste rapper voor kon vinden. Niet verwonderlijk dat hij aan Eminem dacht, die op dat ogenblik samen met zijn producer Jimmy Lovine ook al op zoek was naar een gepast project voor zijn langspeelfmdebuut. Ondanks het feit dat het verhaal van 8 mile fictie is, zijn er opvallend veel gelijkenissen met de aanloop naar de carrière van Eminem. Die groeide ook al op in Detroit en debuteerde er met een aantal legendarische hip hip formaties als 'The Shelter' en de 'Hip Hop Shop'. De rapper herkent dan ook heel goed een aantal zaken die Jimmy ervaart in de film. Zijn acteerdebuut werd voorafgegaan door zes weken repeteren waarbij niet alleen duidelijk werd wat regisseur Curtis Hanson van hem verwachtte maar was ook een periode waarin men elkaar ook wat beter leerde kennen.

Dat Hanson koos voor Kim Basinger in de rol van Stephanie, de moeder van Eminem in de film, is ook al niet te verwonderen. Hij had eerder al samengewerkt met Basinger in L.A. Confidential die voor haar rol zelfs een Oscarbeeldje kreeg. Hanson zegt dat hij ernaar streefde 8 mile zo authentiek als mogelijk te laten overkomen, een beetje zoals een documentaire zelfs. 8 mile weet inderdaad bijzonder goed de sfeer weer te geven van de rap-scene en er zijn allicht weinigen die met zoveel overtuiging de rol van 'Rabbit' kunnen vertolken als Eminem die voor een groot stuk in de film natuurlijk doet wat hij doet in het echte leven. De scène waarin hij zijn improvisatie de vrije loop laat samen met zijn vriend die hem opwacht in de auto is echt wel sterk en geeft aan dat hij bijzonder getalenteerd is. De wereldwijd meer dan zeven miljoen stuks die werden verkocht van het The Slim Shady album bewijzen het, zijn Grammy Awards voor beste rap-album in 2000 én in 2001 (The Marshall Mothers) gaven het eerder ook al aan. De man heeft ondertussen een massa fans en krijgt er na deze film allicht nog een pak bij. Het zal niet bij deze film blijven, want de echt gestoorde blik van Eminem op het podium zal niet ongemerkt voorbijgaan en regisseur x die al een tijd op zoek was naar een goeie 'serial killer' moet wat ons betreft niet verder zoeken. Dat Eminem zonder problemen een vuile mond kan opzetten en ook het geweld niet schuwt maakt hem de perfecte keuze. We vreesden er een beetje voor dat 8 mile niet zo toegankelijk zou zijn voor het Europese/ Belgische publiek, maar onze vrees was ongegrond. We treden graag de stelling bij van Brian Grazer die zegt dat je geen hip hop fan moet zijn om deze film te kunnen appreciëren, net zoals je geen boksliefhebber moet zijn om Raging Bull of Rocky te kunnen waarderen. Wat ons wel enigszins heeft verbaasd is de manier waarop de film eindigt. Je zou verwachten dat 'Rabbit' steenrijk wordt, massa's muziekprijzen wint en nog meer van dat maar neen... Het ging 'm duidelijk enkel over de aanloop en dat vinden we ook al niet eens zo slecht.