Joe Enders Nicolas Cage is een ervaren soldaat die op het slagveld slechts één ding voor ogen houdt : orders uitvoeren, gewoon doen wat van hem gevraagd wordt of eigenlijk, wat hem door een overste bevolen wordt. Blindelings geloven in het systeem en in zijn opdracht zorgen voor een 'zilveren ster' en een bevordering tot Sergeant, maar die verzinken in het niets bij het verlies van alle kameraden tijdens die missie én de schreeuw van de laatste die sneuvelt voor het vaderland : damn you !!!. Zelf komt Joe Enders als enige overlevende uit de strijd. Zijn lichamelijke conditie (doorboord trommelvlies met ernstige gehoorproblemen en evenwichtsstoornissen tot gevolg) lijkt het verder naar behoren functioneren binnen het Amerikaanse leger-apparaat in de weg te staan. Joe Enders is echter vastbesloten te blijven vechten en terug te keren naar zijn 'job' van vroeger. Zijn revalidatie verloopt gunstig en, bij de hoortesten weliswaar een handje geholpen door een bereidwillige verpleegster, hij slaagt er in zijn plaats terug in te nemen binnen het Amerikaanse leger.

Hij krijgt op basis van zijn indrukwekkende staat van dienst, een nieuwe opdracht aangeboden. De verantwoordelijkheid die hij hierbij heeft is cruciaal voor het slagen van de militaire operaties van de Amerikanen in de tweede Wereldoorlog : hij moet instaan voor de bescherming van een 'code talker', iemand die een al even cruciale rol heeft bij de communicatie op het slagveld tussen de verschillende eenheden. De Amerikanen kunnen niet vermijden dat de Japanners hun gesprekken afluisteren, maar zorgen er door middel van een codering voor dat ze niet begrepen worden, waardoor de vijand niet kan anticiperen op hun troepenbewegingen en doorgestuurde radioberichten. Precies daarom worden 'code talkers' ingelijfd bij de mariniers.

We schrijven 1942 wanneer het Amerikaanse leger honderden Navajo-indianen recruteert hiervoor. Hun primitieve dialect zou de basis vormen van een code die geacht werd om niet te kunnen 'gekraakt' worden door de vijand. Eerst werden een aantal woorden extra gecreëerd en gememoriseerd, die verwezen naar specifieke militaire termen in plaats van ze gewoon te gaan vertalen. De 29 oorspronkelijke 'code talkers' die hiervoor moesten zorgen, hebben op deze manier een 400-tal woorden in het leven geroepen in 'Cap Pendleton' in Californië. Die waren dus cruciaal in de code die later zou worden gebruikt...

Zoals je van een filmmaker als John Woo kunt verwachten, laat hij weinig of geen ruimte voor enige vorm van sentiment. Niet dat we iets anders verwachten van de maker van Mission Impossible II en Face/off bij zijn eerste oorlogsfilm, alhoewel het had gekund : een knappe scéne waarin een Japans meisje huilt bij iemand die haar dierbaar was en getroost wordt met een stuk chocolade door een Amerikaanse soldaat, wordt op een brutale manier afgebroken, we hadden het zelf liever anders gezien maar de gebeurtenisen op het slagveld zijn allicht zo onvoorspelbaar als sommige scénes in de film... Geen tranen-opwekkende toestanden dus in Windtalkers, Woo wil gewoon de oorlog brengen zoals hij is en ervoor zorgen dat we ten allen tijde met onze beide voeten op de grond blijven. De actiescénes die quasi onafgebroken op ons losgelaten worden, moeten ons overtuigen van John Woo's kunnen. En dat doen ze ook, met aardig wat overtuiging.

En wie zich nu nog afvraagt wat de inbreng is van Christian Slater in Windtalkers... hij heeft dezelfde opdracht als Nicolas Cage : het beschermen van een (andere) codetalker, alhoewel de meeste aandacht naar Cage gaat...