Op Eerste Pinksterdag 2010 fietst de 21-jarige Tonio vroeg in de ochtend richting huis na een avond uit met zijn vrienden. Hij wordt onderweg geschept door een auto en komt hierbij om het leven. Zijn ouders Adri en Mirjam worden geconfronteerd met het grootste verlies dat hun leven voorgoed zal veranderen. Terwijl Mirjam hard vecht om niet in een neerwaartse spiraal van verdriet terecht te komen, doet Adri het enige waar hij op dat moment toe in staat is: in zijn herinnering graven, aantekeningen maken, schrijven. Zijn gedachten worden voortgedreven door twee dwingende vragen: wat gebeurde er met Tonio in de laatste uren en dagen voorafgaand aan de ramp, en hoe kon dit ongeluk plaatsvinden? Een zoektocht naar het wat en het hoe, die leidt langs verschillende ooggetuigen, vrienden, politieagenten en artsen. Zo reconstrueert hij het leven van zijn zoon in een radeloze queeste naar zin en betekenis.