10 oktober 1940. Parijs lijkt te zullen ingenomen worden door de Duitsers waardoor de meeste bewoners uit de stad wegtrekken, op de vlucht voor de oorlog, het geweld, de gruwel. Lange kolonnes van volgeladen auto's en mensen die te voet hun hebben en houden meezeulen trekken over de landwegen naar het Zuiden. Maar zelfs deze aftocht door talrijke burgers wordt hen door de vijand niet gegund. De vluchtelingenstroom wordt vanuit de lucht bestookt door vliegtuigen die volgeladen zijn met bommen en ook deze onschuldige burgers niet willen laten verderleven. Eén van hen is Odile. Zij rijdt samen met haar twee kinderen Philippe en Cathy met de auto naar beter en veiliger oorden. Maar dan hoort men in de verte opnieuw het geronk van een vliegtuig, Odile zoekt dekking in haar auto en maakt haar zo klein mogelijk, het lijkt de enige manier om aan de ongenadige kogelregen te kunnen ontsnappen. De drie blijven ongedeerd wat je van een aantal andere vluchtelingen niet kunt zeggen. In allerijl dragen mannen lijken het veld in. Maar daar komt opnieuw een vliegtuig op lage hoogte op de angstige burgers af, deze keer met bommen, springtuigen die slechts op (tientallen) meters van Odile en haar kinderen inslaan. En op die manier opnieuw heel wat slachtoffers maken... Wanneer ook Odile's auto bij het bombardement in vlammen opgaat zit er niets anders op dan de velden in te vluchten. Waarheen weet men op dat moment eigenlijk zelf niet, wel weg van de doden, van de lijken, weg van de bommen, weg van de oorlog...

De manier waarop André Téchiné Les Egarés opent doet het vermoeden rijzen dat dit een rauwe, bloedige oorlogsfilm wordt. Maar dat wordt het niet. Les Egarés toont wel aan wat de impact is van de oorlog op een vluchtende moeder met haar twee kinderen en is dus veeleer een menselijk drama dan een (klassieke) oorlogsprent. Het lijkt wel een willekeurige gekozen verhaal uit de ervaringen van vele duizenden slachtoffers die de tweede wereldoorlog heeft gemaakt. Precies hierdoor scoort Les Egarés een flink stuk hoger dan pakweg de doorsnee Hollywood oorlogsprent. Alhoewel Téchiné zich toch heeft laten verleiden om aan het scenario-treintje een romantiek-wagonnetje te koppelen... Het ontbreken van enig extra op deze koop-DVD die het moet stellen met een Dolby Digital 2.0 klankspoortje blijft ook nu weer spijtig.