Polen na WO II. De beroemde schilder Władysław Strzemiński, een belangrijke avant-garde figuur, geeft les aan de Nationale Academie voor Schone Kunsten in Lodz. Door zijn studenten wordt hij erkend als een grote moderne schilder, maar de communistische overheid deelt die mening niet. Want, in tegenstelling tot het merendeel van de andere kunstenaars, weigert Strzemiński zich aan te passen aan de Partijregels en hun opgedrongen esthetiek van het Socialistisch Realisme. Hij wordt verbannen van de universiteit, geweerd uit de kunstenaarsbond. En ondanks de steun van zijn studenten, gaat hij een sombere tijd tegemoet, achterna gezeten door een overheid die erop uit is hem te laten verdwijnen en zijn kunstwerken te vernietigen.