Er zijn van die films waarbij u, ter plaatse trappelend voor de fotokast, aan uw meegekomen filmkompaan (of bij gebrek daaraan aan uzelf) vraagt : Zou dit nu wel goed zijn ?  Niet twijfelen als u bij de promovitrine van The Paper bent aangeland, want dit is meer dan goed en smeekt er bijna om om bekeken te worden.

Regisseur Ron Howard zal misschien wel nooit een echt meesterwerk afleveren, doch zijn filmpjes zoals Parenthood en Backdraft  zijn wel stuk voor stuk knap gemaakt, en zelfs bij een mindere Howard (Far and Away) is er weinig reden tot grote ergernis.

The Paper, Howards 13e film als regisseur, is een van zijn betere, zoniet zijn beste.  De redacte van de New Yorkse krant The Sun is het strijdtoneel waarop gedurende 24 hectische uren gefocust wordt. 

Howard kneedt de ingrediënten (de rush tegen de deadline, collegiale afgunst, familiale interventies op het verkeerde moment, journalistieke integriteit, defecte frisdrankautomaten,...) tot een krachtig geheel dat ontaardt in een draaikolk van sterk getekende menselijke emoties.  Kortom, The Paper is een prima film met een schitterende cast (Michael Keaton, Robert Duvall, Marisa Tomei, Glenn Close), flitsende regie en, niettegenstaande de lichtjes hellende voorspelbaarheidsgraad, pittig behandeld scenario.

En, beste lezer, let ook eventjes op de naam van een der scenaristen.  David Koepp, want die zal zo stilaan een vette bankrekening hebben na bijdragen aan Death Becomes Her, Jurassic Park, Carlito's Way en het komende superheldenspektakel The Shadow.