In 1642, tijdens het hoogtepunt van zijn bekendheid en rijkdom, wordt Rembrandt, tegen zijn zin, overtuigd door zijn stervende vrouw Saskia, om de opdracht te aanvaarden een groot groepsportret te maken van de Militie van Amsterdam. Dat later bekend zal worden onder de naam ‘De Nachtwacht’.
Rembrandt ontmoet de 37 potentiële deelnemers en uit de informele gesprekken met hen blijkt er één verband te zijn tussen deze mensen – hebzucht, trots, ontrouw, arrogantie, verraad – dat een portret maakt van de Amsterdamse maatschappij tijdens de Nederlandse Gouden Eeuw. Deze mensen gaan met wisselend minachting, humor, beledigingen, lof en bedrog om met de schilder. Rembrandt maakt gebruik van de kennis die hij over hen heeft opgedaan en vervaardigt een schilderij dat uitdagend, ironisch en geestig is. Het is zowel een beschuldiging als een kritiek op de maatschappij. Het wordt het onderwerp van lof, spot en verhitte discussies, het veroorzaakt jaloezie, verraad, ontrouw en eindigt in moord. Rembrandt’s tegenzin om deze opdracht aan te nemen blijkt heel profetisch te zijn geweest.

Eén van de 22 films 'Binnen Competitie' op het 64e Filmfestival van Venetië (2007).