Het aanzetten van een videocamera met het typische geluidje dat onder meer de Sony-toestelletjes maken. En dan focussen op de ruimte waar basketbal kan gespeeld worden, waarna het toestel wordt op de grond gezet. De jongen die op deze manier zijn (on)kunde vastlegt is George, een corpulente tiener die er misschien wel een idee van heeft hoe basket moet gespeeld worden maar er niet in slaagt een bal in de korf te gooien alhoewel de pasjes die hij maakt getuigen van de beste bedoelingen. Plots komt een blond kereltje (Rory Culkin, broer van...) het ding van wat dichterbij bekijken. En dat mag niet volgens George die op hem afstormt, tegen de grond werpt en wat rake klappen in het gezicht geeft.

Tot zover de eerste kennismaking met Sam en George. Sam is het slachtoffer van de bijzonder opvliegende, fysiek agressieve en plagerige George die door zijn lichaamsbouw niet veel moeite heeft om de meeste van zijn klasmakkers fysiek mores te leren. En daar wil Sam nu wel eens komaf mee maken. Samen met zijn broer en wat vrienden wordt het plan opgevat om de jongen met de dubbele kin en een overschot aan lichaamsvet eens een lesje te leren. Bedoeling is nu om hem uit te nodigen voor een soort verjaardagsuitstap (Sam is diegene die jarig zal zijn...) die ondermeer zal bestaan uit een boottochtje. Bedoeling is om George op één of andere manier van zijn kleren te ontdoen, in het water te kieperen en dan poedelnaakt huiswaarts te laten keren. Tot zover het plan.

Zo gezegd, zo gedaan, tenminste wat het eerste luik betreft. George wordt opgebeld en is in al zijn na?viteit maar wat blij dat hij is uitgenodigd. Hij brengt zelfs een heus verjaardagsgeschenk mee om in de beste verstandhouding er een leuke dag van te maken. Maar Sam begint onder druk van zijn vriendinnetje Millie die niets van zijn intenties afweet, toch te twijfelen. In die mate zelfs dat hij er de anderen probeert van te overtuigen om van het plan af te zien. En dan gaat het bootje te water. En wordt George opnieuw het ettertje zoals iedereen hem het beste kent. En haat.

De films die oktober-november worden uitgebracht zijn films die we vorig jaar voor het eerst zagen tijdens het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen/Gent. Nobody Knows hadden we al, en nu Mean Creek waarin het net als in Nobody Knows opnieuw de jongeren zijn die voor het film-vuurwerk zorgen. Wat begint als een ordinaire tienerfilm wordt plots sterke cinema vanaf het ogenblik iedereen letterlijk in het(zelfde) bootje zit en men stopt met peddelen. Laat dit voor alle filmliefhebbers een aanrader zijn en voor alle pesters op het werk en alle pestkoppen op school een lesje.