Emma Thompson in een sekskomedie? Jawel, jawel. En neen, het is geen Confessions Of A Schoolteacher. Of misschien is het dat wel, zij het dan wel verpakt en vermomd als serieus bedoelde relatiekomedie. En ook een beetje als saaie drab eigenlijk.

Good Luck To You, Leo Grande lijkt op verfilmd toneel, maar ook dat is het niet. Het had nochtans gekund, daar de film twee personages laat zien die elkaar vier keer ontmoeten binnen de contouren van een kamer. Ontmoeters van dienst zijn de zestigplus gepensioneerde lerares Nancy (Thompson) en de twintigplus sekswerker Leo Grande (Daryl McCormack). En ja, die Leo Grande is een valse naam, net als die van Nancy dat ook is.

Sally (eigenlijk Susan) wil in de herfst van haar leven eindelijk eens een zomer beleven zoals die waar Rob De Nijs zo graag mijmerend in verdwaalt. Tijdens haar huwelijk heeft ze nooit echt een orgasme gehad en de affectionele eenzaamheid die ze ervaart na de dood van haar man noopt er haar toe om eens voluit van haar lichaam te (leren) genieten … vandaar dat ze een hotelkamer boekte voor zichzelf en een jonge gespierde playboy. Niet dat er onmiddellijk gerampetampt wordt: Nancy wil Leo eerst wat beter leren kennen en legt liever eerst haar gevoelens en twijfels bloot in plaats van haar borsten en billen. Leo praat rustig mee als een echte gentleman daar hij als geen ander weet dat de klant koning(in) is. Uiteindelijk zullen de twee elkaar vier keer ontmoeten en zullen ze beide gelouterd en als nieuwe mensen de horizon tegemoet rijden. Seks als opium voor de geest zowaar.

Het script van de Britse comédienne Katy Brand bevat genoeg momenten om te gniffelen en te monkelen, maar eigenlijk valt er naast dat handvol geslaagde oneliners niet veel te beleven. Om echt indruk te kunnen maken als serieuze dramedy laat Good Luck To You, Leo Grande een te geforceerde afdronk na. Niets mis met de premisse op zich. Laat het duidelijk zijn: de manier waarop Thompson zich hier meermaals letterlijk en figuurlijk blootgeeft dwingt respect af, al is het maar vanuit een taboedoorbrekende invalshoek: lang leve de (vrouwelijke) seksuele vrijheid en op lichamelijk verlangen en lust staat geen vervaldatum. Mooi zo.

Maar toch voelt de film gimmickerig aan: vervang Thompson door een onbekende actrice en je krijgt een film die buiten de festivalcircuits waarschijnlijk nauwelijks levensvatbaar is. Het taboedoorbrekende effect lijkt er niet zozeer door de inhoud te zijn, maar eerder omdat Thompson ongegeneerd open en bloot over seks praat en zich ook op een paar compromitterende poses laat betrappen. Wat de eerlijkheid die Brand en regisseuse Sophie Hyde willen propageren toch ietwat manipulatief en ingecalculeerd maakt. Net zoals de algemene omkadering dat ook is: blijkt immers dat Leo zelf een paar issues te verwerken heeft, zodat Nancy op haar beurt een luisterend en louterend oor voor hem kan zijn. En een vraag die zich ook laat stellen: wat als de personages in deze film een oudere man en een jonger meisje waren geweest?

Good Luck To You, Leo Grande meet zich uiteindelijk zelfs een romcomjas aan die slaafs de genreblauwdruk volgt inclusief scissuur die het verlangen tussen de twee personages aan flarden rukt vooraleer het uiteindelijk allemaal terug goed komt en de weg naar de laatste rechte lijn alsnog met glimlachend gekreun kan worden ingezet. Meer koude douche dan warme massage, deze film. Hoe goed de bedoelingen ook mogen zijn.

Gezien op Film Fest Gent.