Rebecca en haar vriend Julian zijn in blijde verwachting van hun eerste kind. Wanneer ze bevalt van een perfect gezonde jongen, lijkt hun geluk compleet. Toch voelt Rebecca niet de moederliefde die ze verwachtte. Het gaat zelfs van kwaad naar erger : de incompetentie om voor het kind te zorgen wordt een dagelijkse confrontatie met haarzelf en de baby. Tegen niemand, zelfs niet tegen zichzelf, durft ze dit toegeven. Het eindigt met het besef dat ze een bedreiging vormt voor haar zoontje en ze zich laat opnemen in een therapeutisch centrum. In haar herstel zal ze moeten leren houden van de geur, de lach,… van haar kind.