Tot lang in de twintigste eeuw kregen weeskinderen uit heel Frankrijk een thuis in de bergachtige streek van de Morvan waar behoeftige gezinnen betaald werden om hen op te vangen. Dat weinig bekend stukje geschiedenis lag aan de basis van Astrakan. Daarin wordt de twaalfjarige Samuel ondergebracht bij het koppel Marie en Clément en hun twee tienerzonen. Hoewel zijn adoptieouders er geen geheim van maken het geld nodig te hebben, heeft Samuels nieuwe familie wel degelijk wat te verbergen. Hij wordt al gauw geconfronteerd met de tegenstrijdigheden van het plattelandsleven. Tussen rust en geweld, geloof en bijgeloof, onschuld en het verlies daarvan. Spartelend in een maalstroom aan verwarrende gevoelens, onder meer voor een ontluikende liefde, gaat de jongen met het woelige verleden fysiek en geestelijk in verzet.