Van Nest Polglase (vreemd dat Polglase zijn familienaam is en Van Nest zijn voornaam) studeerde interieurinrichting, architectuur en vormgeving aan de kunstacademie. Na afloop hiervan ging hij werken bij een architectenbureau. Hij verbleef ook een jaar in Cuba waar hij zijn medewerking verleende aan het ontwerpen van het presidentieel paleis in Havana.

Hij kwam in 1919 in de filmwereld terecht, aanvankelijk als assistent artdirector bij Famous Players-Lasky in New York. In 1927 kreeg hij een contract bij dat bedrijf, inmiddels veranderd van naam naar Paramount Pictures. In 1929 ging hij bij MGM aan het werk en in 1932 ging hij aan de slag bij RKO nadat hij hiervoor was overgehaald door David O. Selznick, hij kreeg er meteen de leiding op de ontwerpafdeling. En dat betekende wel iets, op het hoogtepunt van zijn carrière daar waren er maar liefst 110 decorbouwers waar hij de leiding over had. Van Nest Polglase mag er dus prat op gaan dat hij, samen met Carroll Clark, verantwoordelijk was voor het ontwerpen en bouwen van de gigantische balzalen die er niet alleen glanzend en wit uitzagen, opgetrokken waren in art-deco stijl maar ook de perfecte achtergrond vormden bij de danspasjes van Fred Astaire en Ginger Rogers in hun gekende films. Maar Polglase kon nog (veel) meer dan dat. Hij bouwde bijvoorbeeld ook het schitterende middeleeuws decor voor The Hunchback of Notre Dame (1939) en deed zijn ding ook voor Citizen Kane.

Van Nest Polglase mag dan wel een bijzonder getalenteerd man geweest zijn, hij had ook een minpuntje, hij kon niet van de drank afblijven. Het kostte hem zijn job bij RKO waarna hij in 1943 naar Columbia verkaste. Hij bleef actief tot 1957, de laatste jaren van zijn professionele carrière als freelancer.
Hij overleed aan de brandwonden die hij opliep toen zijn kleren vuur vatten bij een ongeluk.