Hoe groot Jean-Paul Belmondo was in Frankrijk op het hoogtepunt van zijn roem? Heel groot. Zo was deze makke Hold-Up zijn eerste film sinds 1976 die niet in de jaarlijkse top tien van de meest bezochte films stond in Frankrijk. Al kwamen er toch nog bijna 2,4 miljoen kijklustigen op af. Je bent een kassamagneet of je bent het niet natuurlijk.

Het door Alexandre Arcady geregisseerde Hold-Up is eigenlijk een Canadese coproductie en is gebaseerd op een Amerikaanse roman. Op Jay Cronleys uit 1981 stammende Quick Change om precies te zijn. En dat boek werd in 1990 nogmaals verfilmd, toen met Bill Murray in de hoofdrol en halvelings op de regiestoel.

Belmondo is een – uiteraard – goedgemutste bankovervaller die samen met kompaan Guy Marchand en diens vriendin Kim Cattrall een bank overvalt in hartje Montreal. Hij trekt daarvoor een clownspak aan, en dat blijkt deel te zijn van een volledige maskerade die hij gebruikt om ongezien uit de bank te geraken met koffers vol miljoenen. Een opzet die slaagt, maar met het geld naar Amerika vluchten blijkt iets moeilijker omdat de politie nog op de loer ligt, het verkeer niet altijd mee wil, Cattrall er met hem wil vandoor gaan en een voormalige celgenoot van Belmondo op wraak aast. Een plot waar je op de onschuldige entertainmentschaal ver kan mee geraken, maar niet als het allemaal dreigt te verpieteren onder ettelijke lagen metaalmoeheid.

Het tempo is eerder stapvoets dan sprintend, de mee door Francis Veber bedachte grappen zijn grotendeels flauw en aan de climax is zowat het volledige fut uit de leeggelopen ballon gevloeid. Of zoals het in menig naslagwerk of vintage filmtijdschrift te lezen staat: enkel maar voer voor de volbloed fans van Bebel. Al komen die van autostuntkoning Rémy Julienne hier ook wel aan hun trekken. Zij het allemaal dus met matige mate.