Onze tweede dag Filmfestival vatten we aan met een Finse film, eentje binnen competitie dan nog. Frozen City ofte Valkoinen Kaupunki als originele titel. Het verhaal van Veli Matti, een taxichauffeur die meer tijd in zijn taxi doorbrengt dan dat hij aandacht heeft voor zijn vrouw of kinderen. Hanna, zijn echtgenote is er vandoor waardoor zijn drie kinderen (waaronder één baby) op hem zijn aangewezen. De kinderoppas maakt het werk voor hem wat lichter maar die moet plaats ruimen wanneer Hanna op een dag terugkomt.

Al snel wordt duidelijk dat het niet meer kan worden zoals vroeger en men gaat denken aan een 'regeling voor de kinderen'. Het is iets wat dreigt voor de rechtbank beslecht te worden, zeker wanneer Veli Matti een slechte beurt maakt bij iemand die probeert te bemiddelen en denkt in het belang van de kinderen, een soort Comité voor Bijzondere Jeugdzorg als het ware. Veli Matti is ondertussen verhuisd en de weinig comfortabele leeftomstandigheden lijken ook al niet aanlokkelijk om een 'gedeelde voogdij' uit de brand te slepen. Ook zijn buurman maakt hem het leven zuur, al was het maar om de weinig aantrekkelijke gordijnen die Veli Matti in zijn appartement heeft opgehangen. De taxi-chauffeur probeert het contact met zijn kinderen niet te verliezen waardoor hij al met wat klanten in de clinch gaat. En wat ritjes voor eigen rekening inpast in zijn programma. Iets wat leidt tot zijn ontslag. Zijn situatie wordt helemaal uitzichtloos wanneer hij bij zijn thuiskomt afrekent met zijn irritante buurman en in de gevangenis belandt...

Frozen City is een donkere, zware film. Eén waar het gemoed van de kijker ook al richting spreekwoordelijk vriespunt gaat, op zich best wel geslaagd. Regisseur Aku Louhimies slaagt er zelfs bijna in om zijn drama sterk te eindigen. Met de gepaste sfeer, met muziek die perfect past bij het gegeven. Het is onbegrijpelijk dat hij er nog een extra minuutje aan toevoegt waardoor de film geheel onverwacht dan toch nog een trapje lager eindigt. Verrassend dat een niet-commerciële film die niet binnen de Hollywood-verwachtingen moet blijven, het laat afweten in de laatste minu(u)t(en). Jammer.

Gezien op het Filmfestival van Gent (2006) waar de film één van de 14 films was uit de Officiële Selectie.