Wij herinneren ons nog bijzonder goed de persvisie van Before Sunset op het Filmfestival van Gent vorig jaar waar we deze film voor het eerst zagen. Before Sunrise hadden we vele jaren geleden gezien dus echt hoog waren de verwachtingen niet. Het werd echter dé verrassing van het Filmfestival en één van de beste films die we toen zagen. Vraag was natuurlijk of het gevoel van toen nog eens opnieuw kon opgeroepen worden bij een tweede visie. Het verrassende antwoord op die vraag is jazeker... Wel jammer dat de extra's op deze koop-dvd zich beperken tot een korte 'On the Set of...', een stukje waarin je cast én crew aan het werk ziet en hoort in een paar korte gesprekjes. Alhoewel we toch een klein beetje begrip kunnen opbrengen hiervoor want Before Sunset is natuurlijk geen film waar je makkelijk uuuuuuren extra's kunt aan toevoegen.

Negen jaar na zijn eerste ontmoeting met Celine keert Jesse naar Parijs terug om er zijn nieuwe boek voor te stellen. Er worden door de aanwezigen nogal wat gerichte en specifieke vragen gesteld aan de auteur die niet zo makkelijk te ontwijken zijn. De conclusie voor de aanwezigen is dat verre van alles verzonnen werd en een bijzonder hoog percentage van de inhoud van het boek zich echt heeft afgespeeld. De persconferentie is niet groots opgevat. Met op de achtergrond een goed gevulde boekenkast is het vooral het enthousiasme van de schrijver en zijn boeiende, begeesterende manier van vertellen die ervoor zorgen dat men aan zijn lippen hangt. Tijdens het vertellen kijkt Jesse even opzij en herkent er onmiddellijk Celine die hem gadeslaat bij zijn vertelling maar ook aandachtig luistert. De verrassing is compleet voor Jesse en na een tweetal kennismakingszoenen (meteen de laatste kussen van de film nota bene) begint een wandeling door de straten van Parijs, door een prachtig park, afgewisseld met een boottochtje, een taxirit,...

Afgaand op de synopsis ben je allicht verrast door de hoge waardering die wij geven aan deze film. Before Sunset moet op vlak van dialogen zowat één van de beste films ooit zijn. De babbel tussen twee mensen die elkaar negen jaar niet hebben gezien kan niet boeiender zijn dan dit. Eens de twee hebben plaatsgenomen aan een tafeltje in een café komt het woord magie opnieuw bij ons op. In de film heet het 'connection', noem het misschien de 'klik' maar hier worden twee mensen ten tonele gevoerd die bestemd zijn voor elkaar. Julie Delpy staat ongetwijfeld ook niet in jouw Top 10 van de knapste actrices aller tijden maar het is toch wel de schattigste, de sympathiekste, de charmantste... Een vrouw waar elke man zo verliefd zou op worden en daarop is Hawke geen uitzondering. In de vijf kwartier die deze film duurt delen de twee alles met elkaar, zij het enkel op woordelijk vlak. Ervaringen uit het verleden worden uitgewisseld, visies, maar ook gevoelens. Heel spontaan, ongeremd, hartveroverend schoon. Heel veel dingen in de film zijn ook zo ongelooflijk waar eigenlijk.

We kunnen heel diep graven in onze woordenschat in de afdeling superlatieven om Before Sunset de hemel in te prijzen maar we vallen terug op wat we oktober 2004 schreven toen we van Gent terugkwamen en meteen ook aansloot op een korte synopsis van de film: Dat is het? denk je misschien luidop. Yep, een banale synopsis van één van de tachtig meest opwindende cinema-minuten van de laatste jaren. Het gevoel dat ik had bij Before Sunset is heel, heel zeldzaam. De babbel tussen Hawke en Delpy is zo sterk, mooi, charmant, eerlijk en liefdevol dat ik geld had gegeven voor elke extra minuut dat dit nog langer zou doorgaan. We werden bijna triest toen we zagen dat de boot de steiger naderde en konden een vreugdekreet bijna niet onderdrukken toen Hawke nog even binnenging bij Delpy thuis. Heel intense film, absolute klasse.