Snow White and the Seven Dwarfs

Meesterwerk
Snow White and the Seven Dwarfs
1937
langspeelfilm
83 minuten
animatie

genomineerd

regisseur (1)

David Hand

producent (1)

scenarist (1)

artdirector (12)

Charles Philippi
Tom Codrick
Hugh Hennesy
Guistaf Tenggren
Terrell Stapp
Ken Anderson
McLaren Stewart
Kendall O'Connor
Harold Miles
Hazel Sewell
Johnny Jensen

Er was eens... in 1937 om precies te zijn, een idee dat ontsproot uit het brein van meesterverteller Walt Disney. Na jarenlang succes te hebben met met korte tekenfilms die zowel op jong en oud een niet te stuiten aantrekkingskracht uitoefenden, wou Disney wel eens uitpakken met een langere animatieprent.
Er werd gekozen voor een klassiek sprookje van de gebroeders Grimm, en onder Wlats bezielende leiding trok het team van topanimators aan het werk om iets te creëren wat nog nooit eerder was vertoond. Meteen de geboorte van een nog lang en gelukkig levend meesterwerk...

En nu, 55 jaar later, kunnen we ons voor de zoveelste keer (de tweede, wat mezelf betreft) onderdompelen in het betoverende geheel dat toen het levenslicht zag. Het uitieme tekenfilmsprookje, waarin de traditionele goed versus kwaad strijd zich vermengt met een frisse dosis humor en hoogst geïnspireerde gags.

Op een paar punten na (het voor 100 % vrome karakter van Sneeuwwitje, de operette-achtige score die vooral in het begin duchtig huishoudt) oogt de film nog verbazingwekkend modern. Het tekenwerk blijft vlekkeloos, en vooral de typering van de zeven dwergen is van het allerhoogste gehalte, zodat de lachspieren aan aanstekelijke stuiptrekkingen onderworpen blijven.
Denk maar aan het gehak in de diemantmijn, de pogingen om 'het monster' in hun huis te verschalken, de ritmische bosfuif en bovenal de tewaterlating die ze na het nodige geaarzel ondergaan. Stuk voor stuk schitterende pareltjes, voor al degenen die de filmmagie nog eens in al zijn tintelende etappes wil beleven. Maar ook als de dwergen buiten het beeld vertoeven, blijft de prent verbazen en bekoren. De hoogst charmante passage waarin de bosdieren het huishouden doen is eveneens een pareltje zonder weerga, en zo is ook de scène waarin de stiefmoeder zichzelf transformeert in appelleurende heks een ware triomf.
En let ook op de running gag met de schildpad (een doordenkertje)...

Genoeg redenen dus voor iedereen die zich maar een beetje jong van hart en geest voelt om 'Snow White and the Seven Dwarfs' voor de laatste maal deze eeuw te (her)bewonderen. Verspil die kans dan ook maar beter niet.

Hi ho, hi ho, mijn werk is alvast gedaan. Nu jullie nog...

Alex De Rouck
Weekend Box Office VS
15-07-1983 Plaats 3 $ 6.017.914
22-07-1983 Plaats 5 $ 4.446.241
29-07-1983 Plaats 9 $ 2.189.908
17-07-1987 Plaats 2 $ 7.514.749
24-07-1987 Plaats 2 $ 6.049.372
31-07-1987 Plaats 6 $ 3.619.505
07-08-1987 Plaats 9 $ 2.609.206
02-07-1993 Plaats 4 $ 12.615.132
09-07-1993 Plaats 6 $ 6.014.589
16-07-1993 Plaats 9 $ 3.547.160
Scène uit de film (Heigh Ho...)


Synopsis

Er was eens... een heel mooi prinsesje, dat Sneeuwwitje heette. Haar stiefmoeder, de koningin, was even boos als mooi en ze dwong Sneeuwwitje al het vuile werk te doen. Elke dag stond de koningin voor haar tovenspiegel en vroeg Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste van het land ?. En steeds kreeg ze als antwoord : Koningin, u bent de mooiste !.
Doch op een dag antwoordde de spiegel : Sneeuwwitje is de mooiste. Woedend riep de koningin haar opperjager en beval hem Sneeuwwitje naar het bos te brengen en haar te vermoorden. De brave jager hield echter veel van Sneeuwwitje en liet haar gaan. De dieren van het bos, die medelijden hadden met Sneeuwwitje, brachten haar naar het huisje van de zeven dwergen.

Toen de dwergen die avond thuiskwamen, dachten ze dat er een monster was ingebroken. In de plaats daarvan vonden ze een lieftallig meisje. Zo maakt Sneeuwwitje kennis met Bazeboos, de leidersfiguur, Simpeltje, de liefste, Kniesoor, de pessimist, Gapertje, Blozertje en Hatsjie. Sneeuwwitje en de dwergen werden heel gauw de beste vriendjes.

De boze koningin vernam echter van haar spiegel dat Sneeuwwitje nog in leven was en maakte een toverdrankje klaar. Vermomd als een oude vrouw, slaagde ze erin Sneeuwwitje een stukje van een giftige appel te laten eten. Pas had Sneeuwwitje erin gebeten of ze viel neer. De koningin sloeg op de vlucht, doch ze werd achternagezeten door de woedende dwergen en viel in een ravijn.

De treurende dwergen, die Sneeuwwitje maar niet konden vergeten, legden haar in een glazen kist en waakten voortdurend bij haar. OP een dag kwam een prins voorbij en werd getroffen door haar shoonheid. Hij kuste Sneeuwwitje op de lippen en het wonder gebeurde : Sneeuwwitje opende haar ogen, alsof ze uit een diepe slaap ontwaakte. De prins nam haar mee op zijn witte paard en vertrok naar een verland...

Oscars ® 1938 Filmmuziek Genomineerd Leigh Harline