Voor Charlie Miller is kaarten meer dan een spelletje. Het is een manier om geld te verdienen. Veel geld. Het is een manier ook om mensen op te lichten. Zwaar op te lichten. Maar daarvoor heb je natuurlijk de gepaste middelen nodig. En de geknipte mensen. En dat hebben Miller en Tiffany (er is natuurlijk terug een vrouw betrokken in dit alles) zeker, en wel in de persoon van Vernon. Vernon doet meer met de kaarten dan wat aan alle tafeltjes met vier oudjes in (Belgische) kaartershuisjes samen op een zondagnamiddag wordt gepresteerd. Soms zit het hem in de kaarten zelf, soms in de manier van delen, een andere keer dan weer in de aangewende truukjes om een speler aan de tafel uit zijn concentratie te brengen door maar heel eventjes zijn aandacht af te wenden van wat gebeurt aan, op, onder of naast de kaarttafel. Er zijn natuurlijk nog wel meer mensen die de gekende, mathematische regels van de kansberekening willen geweld aandoen en wanneer Larry (Jamie Foxx) het grote geld ruikt en ziet wat Miller bedoelt met een technieker, ziet hij wel wat mogelijkheden... Alleen houdt hij zich niet echt aan de afspraken en verliest op die manier 82.500 Dollar (!). Het grootste probleem is dan nog dat het (natuurlijk) niet zijn spaarcentjes zijn die hij van de bank heeft afgehaald, maar hij eigenlijk in dienst is van maffia-baas Malini en het dus eigenlijk zijn geld is dat hij wou gebruiken voor het goede doel. Maar dan verschijnt 'The Dean' op het spreekwoordelijke toneel. Hij is als het op (bedrieglijk) kaarten aankomt, de te kloppen man. Al in 1971 zorgde hij voor een geslaagd maar bloedig einde van een partijtje poker. De verliezers van daarnet zien in 'The Dean meteen een gelegenheid om de geleden verliezen ongedaan te maken...

De ontwerpers van de inlay zijn ons eigenlijk voor wanneer ze op de achterkant van deze DVD vermelden A fast pace mix of The hustler and Oceans Eleven. We sluiten ons graag aan bij de tweede vermelde film en ware het niet dat het al een paar jaar geleden is dat we de film met George Clooney en Julia Roberts zagen, dan waren de gelijkenissen tussen de twee films nog meer opgevallen en duidelijker geweest. Maar we maken toch wel enig voorbehoud bij de 'fast pace' van deze film. Shade is niet de bliksemsnelle actie-film zoals Stallone er vroeger wel een paar heeft gemaakt. Het stoere klop- en schietwerk heeft de ondertussen al wat (te) oud(er) geworden Stallone ingeruild voor een ander genre van film-vuurwerk. Dat van poker en blufpoker, dat van mannen met geconcentreerde gezichten die proberen om door middel van een uitgestreken gezicht letterlijk en figuurlijk niet in hun kaarten te laten kijken. Maak zelf maar uit of je warm kunt lopen voor dit soort film(s). Net zoals in Oceans Eleven zorgen enkele bochten in het scenario ervoor dat het allemaal niet vervelend gaat worden. Daar bovenop zorgen gelukkig enkele gekende namen (zelfs Melanie Griffith deed nog eens een filmpje !) voor een (extra ?) aantrekkingspool. Het is mede door hun aanwezigheid dat de film niet verdwijnt in de massa.

De extra's zijn tegelijk bijzonder gevarieerd en anderzijds niet zo interessant. Maar laat ons niet ontevreden zijn hier en in het achterhoofd houden dat heel wat dvd's het zonder moeten stellen... De 'movie clips' zetten de belangrijkste scènes in deze film nog eens afzonderlijk op een rijtje terwijl de B-roll wat beelden laat zien die gedraaid werden tijdens of tussen het filmen door (jammer dat de klank hier veel verknoeit...). De interviews zijn heel kort en de 'featurette' is zo'n beetje een verzamelinkje van alle andere extra's samen.