Tom Ripley zet drie jaar na de verkoop van vervalste renaissance-tekeningen en ondanks het feit dat hij zich nu heeft gesetteld in Noord-Italië zijn oplichtingspraktijken verder en slaagt erin om een aantal vervalste kunstwerken te verkopen voor veel geld. Alleen behoudt Ripley wel zelf graag de controle over alles en het zint hem niet dat de kandidaat-koper zonder zijn medeweten nog voor het afsluiten van de transactie werd opgebeld door Reeves, zijn zakenpartner. Die heeft op zijn manier de vraagprijs nog wat opgetrokken. Om te bewijzen dat Ripley de baas is doet hij er bij het afrekenen nog een flinke schep bovenop. Dat de deal niet doorgaat op die manier staat het resultaat niet in de weg. Ripley stapt met een aktentasje gevuld met Dollars buiten én neemt de tekeningen ook terug mee. Wat hij dan wél achterlaat zijn twee lijken.

Reeves krijgt de centen maar Ripley besluit om niet langer met hem samen te werken voor belangrijke projecten. Wat niet belet dat Reeves hem op een dag opzoekt bij hem thuis en om een gunst vraagt. Hij wil dat ene Leopold Belinsky wordt van kant gemaakt en is enkel nog op zoek naar de uitvoerder van de moord. Tom Ripley bedankt maar leidt Reeves naar Jonathan. Ripley is zijn opmerking op een feestje als zou hij veel geld maar géén smaak hebben, nog niet vergeten en dit lijkt de geknipte zij het cynische manier om met Jonathan Trevanny af te rekenen. Hij lijdt aan leukemie, heeft niet zo lang meer te leven en dus ook weinig te verliezen. Reeves heeft er 50.000 Dollar voor over als startbedrag wat volstaat om Jonathan over de streep te trekken. Maar dan wordt onmiddellijk een tweede klus voorgesteld. Deze keer makkelijker dan de eerste, maar dan wel uitgevoerd met een welbepaald wurgkoordje. Dat moet de misdaadorganisatie op het verkeerde spoor zetten wat de dader betreft. Het 'target' zal zich op een welbepaald tijdstip op de trein naar Düsseldorf bevinden en moet dus daar van kant worden gemaakt. Alleen hebben Reeves' plannen deze keer niet de goedkeuring van Tom Ripley. En wanneer Jonathan op het cruciale moment oog in oog komt te staan met Ripley in plaats van met het slachtoffer komt alles in een stroomversnelling terecht...

Deze tweede Ripley-film is gebaseerd op de derde roman (in een reeks van vijf) van Patricia Highsmith en wordt gedragen door een overtuigende John Malkovich. Zijn rol van Ripley is er geen van de held die zich een weg baant naar de traditionele finale en zich van allerhande vuurwapens en gevechtstechnieken bedient. Neen, Ripley is de man met een gestoorde, zieke geest die meestal ijzig kalm blijft, bij elk misdrijf het gebeuren gaat relativeren of plots overmand wordt door een extreme woede-uitbarsting met fatale gevolgen. Het maakt hem in ieder geval bijzonder gevaarlijk en onberekenbaar. Weinigen die in deze rol beter zullen zijn dan John Malkovich natuurlijk.

Ripley's Game is gemaakt door Liliana Cavani, zoals de naam al laat vermoeden van Italiaanse afkomst. Meteen ook op internationaal vlak de gekendste film die ze ooit heeft gemaakt. Echte kenners herinneren zich misschien nog haar film The Night Porter met Dirk Bogarde en Charlotte Rampling. Ripley's Game is ondank het wegblijven van Matt Damon deze keer dus opnieuw een geslaagde thriller.