Channing Tatum maakt de laatste tijd precies enkel maar films waar hij productioneel persoonlijk bij betrokken is. Of waarbij hij naast Sandra Bullock in de jungle mag hossen. Zijn vorige worp Dog regisseerde hij zelfs mee met zijn productiepartner Reid Carolin, en dat is ook de scenarist van de drie Magic Mike-films. Waarvan deze Magic Mike’s Last Dance al dan niet de laatste maar in elk geval de derde uit de reeks is.

Met als opvallende vaststelling dat Steven Soderbergh als regisseur terugkeert naar de franchise nadat hij in 2012 al de eerste Magic Mike had geregisseerd. Oorspronkelijk zou deze laatste dans in première gaan op de betaal-zender HBO Max maar blijkbaar waren de testscreenings positief genoeg om de blote bast van Tatum in plaats daarvan opnieuw op een groot doek te projecteren.

Want ja dames, heren, boeren en buitenlui: Tatum trekt alweer een substantieel aantal keer de kleren uit als hij zich als stripper-choreograaf engageert om de theatershow van Salma Hayek in een Londens theater in goede banen te leiden. Officieel Salma Hayek Pinault vanaf nu trouwens, daar ze de familienaam van haar echtgenoot aan haar eigen naam heeft toegevoegd. En meer plot is er eigenlijk niet: Magic Mike Does Londen dus in een flinterdun verhaal waarin hij uiteraard verliefd wordt op Hayek ook al zit die gevangen in een peperdure scheiding met haar rijke man en leert ze gaandeweg een paar dingen over het leven bij monde van haar geadopteerde tienerdochter.

Valt er dan eigenlijk nog iets te zeggen over Magic Mike’s Last Dance? Weinig tot niets eigenlijk. Scheelt in de pixelinkt, al kan je afsluitend nog lezen dat Ayub Khan Din - scenarist van het inmiddels ook al drieëntwintig jaar oude East is East en als twintiger te zien als Sammy in Stephen Frears Sammy and Rose Get Laid - heel geestig is als Hayeks stijfdeftig sarcastische going full metal Downtown Abbey butler streep manusje van alles. En dat Soderbergh naar goede gewoonte economisch en schijnbaar met veel gemak vlijtig regisseert. En dat dat wederom netjes ok is, al schiet je daar eigenlijk niets mee op in een film die helemaal nergens over gaat.