Nieuw-Zeeland, jaren '50.

Lionel Cosgrave leeft in een rustig dorpje waar nooit iets gebeurt. Lionel is een schuchtere, gekomplexeerde jongen die samen met zijn dominante moeder in een groot huis woont. Lionel heeft nog nooit een meisje gezoend. Op een mooie lentedag ontmoet hij Paquita, de charmante winkejuffrouw van de plaatselijke kruidenier. Ze besluiten een uitstapje te maken naar de zoo. Vera Cosgrave, Lionels tirannieke moeder, krijgt lucht van de ontluikende verhouding en volgt de twee naar de zoo.

Lionel en Paquite keuvelen op een romantisch bankje. Ze beloert het tweetal tussen de struiken. Op een bankje stijgt de idylle naar een hoogtepunt. Moeder probeert dichterbij te komen en schuift langs een kooi. Ze wordt gebeten door een aap-rat uit Sumatra. Ze krijst het uit. Lionel brengt zijn moeder naar huis. De beet wordt een etterende wond en transformeert Lionels moeder ineen kannibalistische zombie. Wanneer Paquita met haar hond, een grote Duitse scheper, op bezoek komt, eet Lionels moeder hem helemaal op.
Wanneer de thuisverpleegster ter hulp komt, bijt moeder haar hoofd af. Ook de verpleegster is nu een zombie.
Lionel koopt een uiterst sterk kalmeermiddel in de plaatselijke apotheek, uitgebaat door een ex-nazi dokter. Het paardemiddel blijkt de twee zombies tijdelijk rustig te houden. Lionel sluit de verpleegster op, maar moeder ontsnapt. Ze loopt de straat op en komt onder een vrachtwagen terecht.
Na de begrafenis probeert Lionel zijn moeder op te graven, maar wordt daarbij gestoord door de pastoor en een stel nozems. Moeder is ondertussen wakker geworden en infikteert de pastoor en de leider van de nozems. Lionel spuit de zombies in met kalmerend spul en sluit ze op in zijn kelder. In Lionels kelder bevinden zich nu vier hysterische zombies. Maar dan komt de vreselijke oom Les op de proppen, en hij wil een fuif organiseren in het prachtige huis van de Cosgroves. Ook Paquita maakt zich zorgen. De laatste dagen is Lionel toch dezelfde niet meer...