Haar ouders waren actief in het vaudeville-circuit. Toen ze zelf pas drie was zong ze al Jingle Bells voor een publiek, op 5-jarige leeftijd debuteerde Judy Garland reeds in het toneel. Samen met haar twee zussen was ze te zien in de Gumm Sisters Kiddie Act, zowel op vlak van toneel als in een aantal kortfilms. Toen al werd ze omschreven als “het kleine meisje met de fantastische, grote stem”. Toen ze negen jaar was werd de naam van het trio zussen gewijzigd in Garland, een naamverandering die werd voorgesteld door George Jessel. Een jaar later wijzigde de actrice haar voornaam van Frances naar Judy. Het succes van de zussen nam stilaan af tot ze uit elkaar gingen nadat één van de zussen trouwde. Op 13-jarige leeftijd werd ze persoonlijk gecontacteerd door Louis B. Mayer, de grote baas van MGM. Die was zo onder de indruk van haar stem dat hij haar een contract aanbood zonder dat ze er auditie moest voor doen…

Toen ze nog een tiener was kreeg Judy Garland voor het eerst gewichtsproblemen. Om haar hier vanaf te helpen werd ze verplicht door de studio om een streng dieet te volgen én was er een dokter die haar adviseerde om hier pillen voor te nemen.

Haar eerste filmrollen kreeg ze in kortfilms (2 haspels) waaronder Every Sunday met ook Deanna Durbin in de cast. Pigskin Parade was haar langspeelfilmdebuut, iets waarvoor ze een kort overstapje maakte naar Fox. Eens terug bij MGM stal ze, omringd door een aantal grote sterren, de show in Broadway Melody of 1938 waarin ze Dear Mr. Gable zong. Toen ze een rol kreeg in Thoroughbreds Don’t Cry (1937) acteerde ze voor het eerst aan de zijde van Mickey Rooney. Die werd zo’n beetje haar vaste partner in de beginperiode van haar carrière, samen waren ze negen keer te zien in dezelfde film. Met haar rol in The Wizard of Oz (1939) werd ze een echte wereldster. Als de kleine Dorothy veroverde ze met haar acteerprestatie en haar liedjes het hart van miljoenen filmliefhebbers. De manier waarop ze Over the Rainbow zong werd legendarisch. Ze won In 1939 een ere-Oscar als “the best juvenile performer of the year” voor de rol die aanvankelijk voor Shirley Temple bestemd was.

In 1941 trouwde ze voor een eerste keer, met orkestleider David Rose. In 1943 gingen de twee uit elkaar, in 1945 was hun echtscheiding een feit.. Haar drukke leven op professioneel vlak en het feit dat haar fans haar nauwelijks rust of enige vorm van privacy gunden zorgden voor heel veel druk en stress. Er was ook geen ruimte voor een mindere dag of een mindere periode in haar leven en als die er dan al was probeerden de mensen rondom haar imago als topactrice hoog te houden door haar te voorzien van medicatie, wat ook het probleem was. Alles bij elkaar zorgde dit er voor dat Judy Garland verslaafd raakte aan pillen : slaappillen, pillen om wakker te blijven, pillen om haar eetlust te onderdrukken. Toen ze 21 was had ze op regelmatige basis een afspraak met een psychiater. Ondanks alles ontplooide haar carrière zich verder in positieve zin, zowel in films als op de radio en bij persoonlijke optredens. Meet Me in St. Louis (1944) was één van de succesvolste films uit die periode. Eén jaar nadat de film werd uitgebracht trouwde ze met Vincente Minnelli, de regisseur van de film. Een jaar later zette ze hun dochter Liza Minnelli op de wereld. In 1951 scheidde de actrice voor de tweede keer.

Vanaf dan ging het bergafwaarts met haar carrière. De druk die ze als filmster had en het steeds sterker wordend gevoel van ongelukkig zijn waren de belangrijkste oorzaken hiervan. Ze kwam regelmatig te laat op haar werk of daagde zelfs helemaal niét op wat ervoor zorgde dat de samenwerking meerdere keren werd opgeschort. In 1950 kreeg ze dan haar ontslag van MGM. Ze was hierdoor bijzonder aangeslagen, werd depressief en ondernam de eerste van een aantal zelfmoordpogingen.

Haar derde echtgenoot, Sid Luft, hielp haar er tijdelijk weer bovenop. Hij profileerde zich als haar persoonlijke manager en zorgde er voor dat ze in het Londense Palladium als artieste weer maximaal tot haar recht kwam. De heuse comeback zorgde zelfs voor een recordperiode van maar liefst 19 weken aan het Palace Theater in New York.

In 1954 keerde ze terug naar de film met misschien wel haar beste acteerprestatie ooit in A Star Is Born, genomineerd voor een Oscar. Eind de jaren ’50 kwam ze alleen nog maar in het nieuws omwille van rechtszaken, procedures in beroep, depressies, zelfmoordpogingen en meerdere relatiebreuken met Luft.

In 1961 gaf ze een memorabel concert in de Carnegie Hall, speelde ze een sterke rol in het drama Judgment at Nuremberg van Stanley Kramer, gevolgd door een andere sterke rol in het drama A Child Is Waiting. Toen ze eindelijk te zien was in de langverwachte show op CBS (tv) kreeg die enkel maar negatieve kritieken waardoor de show vroegtijdig werd afgevoerd. Opnieuw een teleurstelling voor Garland op een moment dat ze met Sid Luft een ware procedureslag leverde omtrent het hoederecht van hun twee kinderen waarvan zangeres Lorna Luft er één was. Toen probeerde ze de draad weer op te pikken en vloog naar Londen voor een concert met haar dochter Liza Minelli in het Palladium.

Nadat de scheiding was uitgesproken tussen haar en Luft trouwde ze in 1965 met de 7 jaar jongere acteur Mark Herron. Zes maand later gingen ze alweer uit elkaar, 1967 was het jaar waarin ze voor de vierde keer scheidde. Het leek er even op dat ze de hoofdrol zou krijgen in Valley of the Dolls maar die was uiteindelijk voor Susan Hayward.

Begin 1968 trok Judy Garland naar Londen om er voor de vijfde keer te huwen, deze keer met de 35-jarige (!) discotheekmanager Mickey Deans. Op 22 juni 1969 kwam de actrice ten val in haar Londens appartement, een dag later werd ze gevonden door haar man. De officiële doodsoorzaak na de lijkschouwing : een accidentele overdosis van slaapmiddelen. Duizenden treurende, huilende en rouwende fans verzamelden zich later aan het funerarium in Manhattan waar het lichaam van Judy Garland lag opgebaard.

Er werden meerdere biografieën van haar uitgebracht. De belangrijkste was The Other Side of the Rainbow van Mel Torme in 1971.

In 2019 werd de biografische film Judy uitgebracht waarin Renée Zellweger de hoofdrol vertolkte.