Peter Falk groeide op in Ossining (New York) en was pas 12 jaar toen hij voor het eerst te zien was in The Pirates of Penzance, een toneelstuk dat werd vertoond op Camp High Point in het noordelijk deel van de staat New York. Maar voor velen zal Peter Falk vooral gekend zijn van televisie. In mindere mate misschien zijn eerste tv-serie The Trials of O’Brien (1965) maar vooral door zijn titelrol in Columbo. Falk was voor de eerste keer te zien als Columbo in de televisiefilm Prescription : Murder, een rol die hij nog eens hernam in Ransom for a Dead Man. Het personage stond ook centraal in één van de drie anderhalf uur durende shows die bekend waren als The NBC Mystery Movie. Afleveringen van The NBC Mystery Movie waarin Peter Falk Columbo speelde schoten al snel naar de Top 5 van de Nielsen ratings die toen de kijkcijfers monitorde. Maar het best gekend was natuurlijk de detectiveserie zelf die op tv te zien was van 1971 tot 1978. Vooral de scène waarin de slonzig uitziende en schijnbaar ietwat afwezige detective op een knullige manier net voor het verlaten van de plaats delict of een bezoek aan een betrokkene nog eens kort terugkeert met een niet onbelangrijke en soms ontmaskerende vraag die hem blijft bezighouden zal voor velen in het geheugen gegrift staan. Het restje sigaar in zijn mond waren al even onafscheidelijk en herkenbaar. Al even opmerkelijk : zijn gehavende linkeroog, het gevolg van een tumor die ervoor zorgde dat Falk al op 3-jarige leeftijd zijn oog verloor. De tv-serie kende zijn laatste seizoen in 1977-1978 maar in 1988 werd de draad weer opgenomen met een twee uur durende televisiefilm. Falk speelde de rol in totaal maar liefst dertig jaar lang, inbegrepen de tientallen televisiefilms waarin het personage te zien was.

Peter Falk studeerde aan het Hamilton College in Clinton New York en werkte in 1951 met succes zijn opleiding Politieke Wetenschappen aan de New School for Social Research af, in 1953 behaalde hij een master Openbaar Bestuur aan de Syracuse Universiteit. Nadat hij niet was geslaagd voor het ingangsexamen bij de C.I.A. werd hij in Hartford een expert aan het State Budget Bureau van de staat Connecticut. Hij werkte ook een tijd als kok op de koopvaardijvloot en kon zo een bezoek brengen aan Europa. Aanvankelijk was hij tijdens zijn tijd als student vooral geïnteresseerd in toneel, iets waar Eva Le Gallienne hem maximaal in steunde en op aanstuurde. Toen hij werkte in Hartford spendeerde hij zijn beschikbare vrije tijd door te acteren met de Mark Twain Maskers in Hartford en volgde hij een opleiding aan het White Barn Theatre in Westport. In 1956 gaf hij zijn job bij het Budget Bureau op en trok naar Greenwich Village in New York, vastbesloten om professioneel acteur te worden. Hij kwam er terecht in het off-Broadway circuit en maakte zijn debuut in het Fourth Street Theatre op 3 januari 1956 in Molière’s Don Juan. Het volgende seizoen volgde een rol in The Iceman Cometh. De volgende drie jaar lang was Peter Falk onafgebroken te zien op de New Yorkse toneelplanken en trok hij van het ene naar het andere theater. Een agent die actief was in de toneelwereld waarschuwde Falk toen al dat hij maar weinig moest verwachten van een carrière in de filmwereld omwille van zijn glazen oog maar het belette de acteur niet om het ook daar te gaan maken.

Falk volgde ook een opleiding aan de prestigieuze Actor’s Studio. In 1960 verliet de acteur New York en trok naar Hollywood. Zijn rol van moordenaar in zijn langspeelfilmdebuut Murder Inc. betekende voor hem de doorbraak, datzelfde jaar werd hij genomineerd voor een Emmy voor zijn rol van een drugsverslaagde in The Law and Mr. Jones. Zijn tweede film, Pocketful of Miracles van Frank Capra met Bette Davis en Glenn Ford, leverde hem een tweede Oscarnominatie op. Datzelfde jaar kreeg hij voor zijn rol als vrachtwagenchauffeur in de televisiefilm Price of Tomatoes een Emmy Award. Voor zijn Columbo-rol kreeg hij meerdere Golden Globes en Emmy’s, daar waar hij zijn eerste Emmy kreeg voor zijn bijdrage aan een aflevering van de Dick Powell Show.

Peter Falk werkte regelmatig samen met zijn goede vriend en regisseur John Cassavetes waar hij Husbands met Ben Gazzara en A Woman Under the Influence met Gena Rowlands mee maakte. In Mikey and Nicky, geregisseerd door Elaine May waren de twee samen te zien als acteur. Toneelschrijver Neil Simon was nog iemand waar Falk frequent mee samenwerkte. Een eerste keer al in 1971 in het stuk The Prisoner of Second Avenue in een regie van Mike Nichols waar Falk in 1972 een Tony Award voor kreeg. Ook in de films Murder by Death met Peter Sellers en The Cheap Detective met Stockard Channing, gebaseerd op een scenario van Simon, alsook de televisie-remake van Simons The Sunshine Boys met Woody Allen was Peter Falk te zien.

In de lente van 1998 keerde Peter Falk terug naar het toneel. Hij was te zien in het Signature Theatre in New York voor het uitverkocht drama-toneelstuk Mr. Peter’s Connections van Arthur Miller. In 1999 zorgde Falk voor een sterke vertolking in het drama A Storm in Summer, geschreven door Rod Serling en geregisseerd door Robert Wise. Datzelfde jaar was hij te zien in Lakeboat, het regiedebuut van Joe Mantegna waarin naast Mantegna zelf ook Andy Garcia en George Wendt een rol hadden. In de lente van 2000 kreeg Falk een rol in het misdaaddrama Made met Jon Favreau, Vince Vaughn en Sean ‘Puffy’ Combs.

In januari 2003 kwam de 69e aflevering van Columbo op ABC-tv onder de titel Columbo Likes the Nightlife. In april 2003 kreeg hij tijdens het vijfde Annual Method Fest Independent Film Festival een Lifetime Achievement Award. Kort nadat hij zijn stem ontleende aan het personage van Don Brizzi in de animatiefilm Shark Tale kreeg Peter Falk op de ook al jaarlijkse uitreiking van de David Di Donatello Awards in Italië nog een Lifetime Achievement Award.

Een indrukwekkende biografie en een goed gevulde prijzenkast voor Peter Falk dus maar er is meer… Om de tijd op te vullen tussen verschillende opnames tijdens het draaien ontdekte de acteur een nieuwe passie : het gebruik van houtskool om tekeningen en schilderijen te maken. Na een tijd kreeg Falk ook interesse in het gebruik van waterkleuren. Zo organiseerde hij heel wat tentoonstellingen met als hoogtepunt zelfs een expositie van zijn werk bij Bulgari in Rome anno 2004. Een deel van zijn creaties kon een tijd lang ook bewonderd worden op zijn website waar hij trouwens ook enkele van zijn lithografieën te koop stelde. De website werd ondertussen opgedoekt. Helemaal verrassend is dat niet als je weet dat Peter ‘Columbo’ Falk al overleed in 2011.