Hij komt, hij komt: de niet zo lieve en niet zo brave Sint. Een jaar nadat Dick Maas’ sintseriemoordenaar het grote scherm onveilig maakte, zet hij nu de aanval in op de thuisbioscoop. En alweer laat hij de pepernoten, speculoos en chocoladeletters thuis. Wel van de partij: moordzuchtige zwarte pieten en een heel foute ingesteldheid. Dat laatste zorgt er meteen voor dat 'Sint' ondanks al zijn gebreken en uitschuivers toch met drie Filmfreaksterren huiswaarts mag.

Het idee van bloeddorstige kindervrienden is niet nieuw: in Amerika zijn er ook films over bijlenzwaaiende kerstmannen gemaakt, maar daar ging het over een psychopaat die een kerstmannenpak aantrekt: denk maar aan “Silent Night, Deadly Night”. Of aan “Bad Santa” waarin de kerstman van dienst een schunnige taal spuiende vuilak is. En cinefielen met een neus voor Franse cinema herinneren zich misschien het gelijkaardige “Le père Noel est une ordure” uit 1982. Maas speelt het slimmer door van de echte sint een dolgedraaide en plunderende bisschop te maken die op 5 december 1492 samen met zijn volgelingen door de moegetergde bevolking werd omgebracht, en nu telkens als het volle maan is op pakjesavond zombiegewijs aan het moorden slaat. De brave speelgoeduitdelende sint wordt afgedaan als een uitvinding van de kerk en de autoriteiten om de aandacht van de wel heel stoute Niklas af te leiden.

Deze achtergrondgeschiedenis leidt naar een met zwier gebrachte Hollandwood-horrorthriller. Na de proloog in 1492 en een overstapje in 1968 (waar we zien hoe Sint en zijn zombiepieten een volledig gezin uitmoorden, onder meer door de kinderen door de schoorsteen naar omhoog te trekken) flitst Maas naar de met een volle maan versierde pakjesavond van 2010. Politie-inspecteur Goert (Bert Luppes) zag in 1968 hoe zijn familie werd vermoord door de geschifte Niklas en vreest dat de slechtheilig man dit jaar opnieuw zal toeslaan. Zijn overste stuurt Goert echter met verlof voor de rest van de maand, zodat Goert op eigen houtje jacht moet maken op de sint. Wie ook geconfronteerd wordt met de gezombifieerde sint is Frank (Egbert Jan Weeber), die uitverkoren is om voor sint te spelen in een studentenhuis. Wanneer zijn ex-vriendin en zijn pieten echter ten prooi vallen aan de moordende sint, wordt hij al snel hoofdverdachte nummer een voor de Amsterdamse politie die het vertikt om geloof te hechten aan Goerts theorie van een uit de doden opgestane moordende sint. Maar wanneer de lijken zich opstapelen is het al snel ook voor de autoriteiten duidelijk dat er wel iets heel vreemds aan de hand is.

“Sint” is (niettegenstaande de Hollandse saus en Maas’ licht anarchistische insteek) eigenlijk een kopie van klassieke Amerikaanse slashers voor een groot (tiener)publiek. Zo heeft “Sint” veel weg van een “Friday the 13th”-sequel uit de jaren tachtig, met de Sint als Jason Voorhees en Amsterdam als Crystal Lake. De gore scènes zijn best ok, maar blijven braaf binnen de lijntjes. Idem dito voor de geslaagde zombiemake-up. Maas knipoogt ook uitdrukkelijk naar John Carpenters “Halloween”: de scène in het begin met de drie pratende en wandelende meisjes bijvoorbeeld is bijna een shot voor shot-remake van een scène uit dat onverwoestbaar meesterwerk. En ook naar de knipogen naar Carpenters “The Fog” moet je niet al te ver zoeken.

Jammer dat Maas de iets meer epische scènes uit zijn verhaal (de aftrappende scène in de middeleeuwen en de climax) nogal stiefmoederlijk moet behandelen: ’t zal wel een kwestie van budget geweest zijn waarschijnlijk, maar vooral de kleffe climax smaakt meer naar de roe dan naar lekkers. Zeker in vergelijking met de grappige scène waarin jacht wordt gemaakt op de sint terwijl die met zijn schimmel over de daken galoppeert. Ook over de nogal geforceerde humor valt te redetwisten: zo zorgen scènes zoals die waarin een reporter aan het hoofd van de politie vraagt of deze zaak de betrekkingen met Spanje niet in gevaar brengt ervoor dat “Sint” zichzelf bijna in het belachelijke trekt. En dat is toch een beetje jammer. Wat niet wegneemt dat iedere zichzelf respecterende horrorfan best toch maar even een duik neemt in de zak van Maas’ sinterklaas.

Jammer dat de Sint zijn eigen film niet met wat lekkere extra’s kon opvrolijken. Meer dan een trailer en een sobere making of zijn er op dit schijfje niets te vinden. Een gemiste kans om deze potente portie gore pret meerwaarde mee te geven. Kan iemand roe-gewijs de schuldige hiervoor straffen ?