Parijs, 1880. Op zijn veertigste krijgt Auguste Rodin eindelijk zijn eerste opdracht van de Staat. Het resultaat zal de La Porte de L’Enfer worden, samengesteld door beeldjes waaronder Le Baiser (De Kus) & Le Penseur (De Denker) waarmee hij wereldwijde faam zal vergaren. Hij deelt zijn leven sinds jaar en dag met Rose wanneer hij de jonge Camille Claudel ontdekt: zijn meest toegewijde leerlinge die eerst zijn assistente wordt, vervolgens zijn maîtresse. Tien jaar van passie volgen, maar eveneens tien jaar van wederzijdse bewondering en verbondenheid. Na hun breuk volhardt Rodin koppig in zijn werk. Met de sensualiteit die zijn sculpturen uitlokken oogt hij afwijzing en enthousiasme en met zijn Balzac, miskend tijdens zijn leven, signeert hij de onbetwiste start van de moderne sculptuur.