In het woelige jaar 1966 groeit het ongenoegen onder de Leuvense studenten over de manier waarop hun universiteit wordt bestuurd: het starre, autoritaire beleid van de bisschoppen is gedateerd en stoot op veel tegenstand. De strijd voor emancipatie, inspraak en democratisering loopt gelijk met die voor een Nederlandstalige universiteit in Vlaanderen. Het protest verenigt links, centrum en rechts in één grote beweging. Een grote studentenrevolte kondigt zich aan die verstrekkende gevolgen zal hebben, niet alleen voor de universiteit van Leuven maar voor de hele Belgische politiek.