1957, Haley Illinois. De familienaam en het adres lijken de twee enige dingen te zijn die Doug en Jacey met elkaar gemeen hebben. Jacey is de meest succesvolle als het op het veroveren van vrouwen aankomt. Doug daarentegen is eerder verlegen en wat teruggetrokken wanneer het de andere sekse betreft. De vader van de twee overleed nog voor Doug werd geboren en financieel heeft men het bijgevolg niet echt breed. In tegenstelling tot de Abbotts waar alles perfect lijkt te verlopen. Lloyd Abbot lijkt gelukkig getrouwd te zijn en woont met zijn echtgenote en hun drie dochters in een huis die wel een kleine uitvoering lijkt van The White House.

Lloyd vindt het dan ook ongepast wanneer iemand als Doug of Jacey, mensen uit de lagere sociale klasse dus, avances maakt bij zijn dochter Eleanor. Hij vindt het totaal niet kunnen wanneer de klik tussen de twee resulteert in een stoeipartij. Resultaat : dochterlief verdwijnt uit Haley, ze wordt met de auto weggebracht naar een onbekende bestemming, weg probleem dus... Jacey verlaat al vrij snel hierna ook het stadje en gaat studeren op Penn.

Doug wil de wereld van de echte liefde ook dolgraag ontdekken en trekt ook al naar een feestje van de Abbotts (best wel grappig hoe dicht hij in de buurt van de échte Elvis komt door de bakkebaarden die hij op zijn wangen tekent). Eleanor mag dan misschien het stout(st)e meisje van de drie zijn, haar zus Pamela wil de liefde tussen twee mensen liever zien ontluiken in schildpad-tempo en lijkt hierdoor een goede partner te kunnen worden voor Doug. Wanneer die op een dag verneemt van zijn broer dat hun moeder vroeger nog een relatie zou gehad hebben met mijnheer Abbott maakt dat het er allemaal nog maar moeilijker op...

Je merkt het, Inventing the Abbotts is een verzonnen verhaal waarbij men veel, héél veel stroop heeft gebruikt om het zo zoet, suikerig en romantisch als mogelijk te laten overkomen. Er lijkt wel geen einde te komen aan de relationele sprongetjes die gemaakt worden tussen bijna alle vermelde rolvertolkers in de film. Een soap in een langspeelfilm-jasje lijkt ons dan ook een goede omschrijving van wat de film brengt. Een échte soap-aflevering is een stuk korter en dat heeft ook zijn redenen. Zo komen niet te veel toevalligheden in een en dezelfde aflevering terecht. Doug die Pamela heel toevallig opmerkt in de buurt van de school waar hij gaat studeren, of Eleanor die al even toevallig door een van de broertjes wordt opgemerkt die het vliegtuig neemt, het wordt allemaal wat geforceerd voorbestemd om de relatiemolen draaiende te houden...

Wie belang hecht aan een sterk verhaal zal zich ergeren aan de manier waarop de (relatie)brokken in een minimum van tijd door één of andere partij worden gelijmd en alles weer wordt bijgelegd en/of een nieuwe relatie wordt opgestart of conflict wordt geboren. Maar... wie houdt van een romantische film met gekende acteurs en actrices toen ze nog geen Oscars of andere belangrijke filmprijzen hadden gewonnen zal zich nog wat dichter bij zijn/haar partner aanvleien in de knusse 2- of 3-zit in de gezellige, goed verwarmde woonkamer terwijl het buiten hard vriest en de brandende kaarsjes zorgen voor nog meer sfeer... Maak zelf maar uit tot welke van de twee categorieën je behoort.