Een romantische komedie zullen we de Schotse cineast Neil Marshall niet snel zien draaien. Na twee geslaagde lowbudgethorrorprenten (de weerwolfprent “Dog Soldiers” en de feministische monsterprent “The Descent”) richtte hij zijn pijlen op het populaire apocalyptische genre waarin de wereld bedreigd wordt door een virus dat van iedereen een potentiële menseneter maakt. Of er nog iets nieuws aan te vangen valt met het genre blijft uiteraard de vraag, daar die filmpjes meestal heel goed op elkaar lijken en ook steevast in dezelfde geïnfecteerde vijver zitten te vissen. Dus besloot Marshall om van zijn eerste bigbudgetfilm (Marshall sprokkelde 17 miljoen bij elkaar om deze film te draaien) vooral een hommage te maken aan de films waar hij destijds een pubererectie van kreeg.

Goed nieuws dus voor fans van “Escape From New York” en “Mad Max (2)” voor wie “Doomsday” wel heel bekend zal voorkomen. Marshall pikt onbeschaamd ingrediënten uit beide prenten en gooit die op het scherm in een formaat dat (de kraslijntjes en ontbrekende filmspoelen uitgezonderd) heel dicht aanleunt bij het “Grindhouse”-duo van Tarantino en Rodriguez. Yep, “Doomsday” is een film waar het bloed weelderig stroomt, botten knapprig kraken en lichaamsdelen al eens van plaats verwisselen. Marshall kleurt bewust en gretig buiten de lijntjes, alleen al in de eerste tien minuten zijn de gore momenten nauwelijks bij te houden.

Schotland, anno nu. Een dodelijk virus verspreidt zich onder de bevolking en doet de doedelzakkenpopulatie bij bosjes vallen. Een remedie is er niet, dus besluit de Britse regering om een muur rond Schotland te bouwen zodat niemand noch in noch uit Schotland kan. Inderdaad, vervang Schotland door Manhattan en het virus door criminaliteit en je hebt “Escape From New York”. In 2035 is er een nieuwe uitbraak van het ‘Reaper’-virus, ditmaal in Engeland. De Britten staan machteloos, tot ze ontdekken dat er zich in Schotland een nieuwe generatie heeft gevestigd die schijnbaar immuun is voor het virus.

Stoere agente Eden Sinclair (Rhona Mithra, die hier pakweg Milla Jovovich meer dan een poepje laat ruiken en binnenkort aantreedt in de derde “Underworld”-film) leidt een colonne militairen achter de muur om te ontdekken met welk medicijn de Schotten het virus hebben klein gekregen. Maar de missie loopt niet van een leien dakje: de mysterieuze dokter Kane (Malcolm McDowell) is niet van plan de Britten te helpen na het lafhartig optrekken van de muur, en daarnaast is Schotland bijna uitsluitend bevolkt door gedegenereerde hanekammen die in opgedreven auto’s en motoren over de wegen razen en af en toe eens pauzeren om een barbecue met mensenvlees te houden in de plaatselijke arena…

Marshall voelt zich overduidelijk als een kleuter die met alle blokken in het klaslokaal wil spelen, en het liefst met allemaal tegelijk. Dat verklaart de overvloedige gore en het aaneenrijgen van opwindende actiescènes, al kunnen die niet vermijden dat de plot vaak rammelt als een door houtwormen aangevreten rolluik bij windkracht tien. Marshall neemt heel wat bochten om zijn favoriete scènes uit “Mad Max” te linken aan die uit “Escape From New York”.

Het resultaat is een film die zich vooral (om niet te zeggen uitsluitend) richt naar adrenalinejunks die juichen bij elke onthoofding of uiteenspattende ledemaat. En wonder boven wonder… voor het grootste deel van de tijd werkt de branie waarmee Marshall om zich heen schopt. Op het vlak van trashy pulp verdient deze prent met stip een onderscheiding. Wat niet wegneemt dat het Marshalls minst bevredigende film dusver is. Waar “The Descent” zich vanaf het eerste meesterlijke shot bediende van een strakgespannen spanningsboog, verloopt de regisseur/scenarist ditmaal zelf ook wel eens verloren in zijn labyrint van pus, darmen en onverzorgde teennagels. Desalniettemin is “Doomsday” een meer dan geslaagde rit op de achtbaan voor iedereen met het gore hart op de juiste plaats.
Extra’s zijn er niet te bespeuren op deze kale RCV-release (de door te spoelen trailers voor andere films niet te na gesproken). Jammer, zeker omdat het gros van de internationale uitgaven heel wat aanvullende info over de film bevat.