Bingo wie en met wat? Het is een vraag die je je kan stellen bij het toch wel uitgebreid getitelde The Bingo Long Travelling All-Stars & Motor Kings – een film die John Badham draaide toen hij nog niet bekend was. Want die bekendheid volgde pas een jaar later met Saturday Night Fever. Bingo Long is meteen ook Badhams langspeelbioscoopdebuut, volgend op een handvol televisiefilms.

Badham kreeg de job op aanraden van producent en latere regisseur Rob Cohen die begin jaren zeventig samen met Berry Gordy aan het hoofd stond van de filmpoot van het entertainmentimperium van Motown die voor deze film een productiedeal hadden gesloten met Universal. Deze sportkomedie is losjes gebaseerd op de segregatie die het Amerikaanse baseballlandschap tekende in de jaren dertig. Kleurlingen mochten toen niet samen met blanken spelen en speelden daarom in afzonderlijke Negro Leagues. Uiteraard zaten daar topspelers bij, maar die werden niet opgemerkt door blanke talentscouts of het al even witte publiek. De Bingo Long waarvan sprake – vertolkt door Billy Dee Williams toen zich die nog niet voortbewoog in de Millenium Falcon – is het beu dat hij als speler wordt uitgebuit door het management en besluit daarom om er de brui aan te geven. Hij verzamelt andere spelers om zich heen, vastbesloten om met zijn zelfgerund zwart team ook van zich te laten horen in de blanke major league.

Het verhaal van het zwarte vs. witte baseball werd door journalist William Brashler in boekvorm gegoten in 1973 en dat was meteen de inspiratie voor het scenario dat Hal Barwood en Matthew Robbins schreven in het kielzog van hun script voor Steven Spielbergs The Sugarland Express. Spielberg was oorspronkelijk trouwens ook productioneel betrokken bij dit project, maar daar kwam een eind aan toen een witte haai plots al zijn professionele en vrije tijd begon op te eisen en hij meteen zijn eigen league films mocht gaan maken.

Voor alle duidelijkheid: The Bingo Long Traveling All-Stars & Motor Kings is geen biografische film. De historische context is accuraat, maar de meeste personages zijn fictief of gebaseerd op andere personages. Bingo Long zelf bijvoorbeeld is gebaseerd op Leroy Robert Paige die zowel in de Negro als Major League speelde, een carrière had die vijf decennia overkoepelde en die ook werd opgenomen in de National Baseball Hall Of Fame.

Bingo Long is een aimabele feel-goodfilm die vrij fragmentarisch in elkaar steekt, maar die wint op punten, charme en drive. In de cast is het naast Williams onder meer ook nog uitkijken naar Richard Pryor en James Earl Jones – die toen nog niet wist dat hij ooit een zoon met de naam Luke zou hebben.