Under Siege is de 5e film waaraan Steven Seagal als explosief uithangbord getimmerd wordt. Verbazend genoeg blijft het succes van al die bottenbrekerij in sterk stijgende lijn evolueren, waardoor we zeker nog een tijdlang gaan opgeschrikt worden door de één Seagalfilm per jaar routine. Waaraan deze ersatz-macho die grote populariteit te danken heeft is me na het zien van Under Siege (de vier vorige Seagal egotripjes heb ik wijselijk links laten liggen) helemaal niet duidelijk. Maar deze euvele constatering zal het kijkplezier van de actiegeile massa die verlekkerd op dit zoete broodje toehapt, waarschijnlijk niet vergallen.

Het verhaal: na een zoveelste geslaagde missie is de imposante oorlogsboot USS Missouri op weg naar de thuishaven, wanneer het plots gekaapt wordt door een troep terroristen (waaronder Tommy Lee Jones & Gary Busey), die hun vroegere CIA-opleiding gebruiken om zich af te keren van de Amerikaanse overheid. Terwijl de Missouri zich een weg baant naar Honolulu, waar het zootje ongeregeld de gigantische kernkoppenlading die het schip meetorst, wil lanceren, wordt de voltallige bemanning achter een dichtgelaste ijzeren poort gedropt. Totdat de ex-Seal commando & kok van dienst Casey Ryback (Seagal) zich met de zaak begint te moeien en vanuit de interne keuken een eenmansactie begint tegen de kapers...

Een korte inhoud die nogal een beetje naar Die Hard ruikt, en inderdaad, het aroma bleek een tikkeltje te geurig. Door het immense kassagerinkel in de States, blies men bij Twentieth Century Fox de aftocht voor Die Hard 3. Daarin mocht Bruce Willis een paar snoodaards die een cruiseschip in hun macht hielden van katoen geven, doch omwille van de gelijkenissen die het scenario met deze productie vertoonde werd het project in de koelkast gestopt. Pas wanneer de Die Hard 3-scenaristen met een nieuw basisidee voor de boeg komen, mag Willis zich voor een derde keer met John McClane oneliners tooien. En dat terwijl ik vond dat de Die Hard trailer alleen al meer verrassingen te bieden had dan het voltallige fwiet (van de afgeschoten explosieven & aargh (van de krijsende slachtoffers) concert dat Under Siege in zijn mars heeft.

Maar ook deze voetnoot zal wel geen bezwaar vormen om de Seagalliefhebbers (en dan vooral diegenen die behalve een haarlok van hun eerste lief ook de vorige Seagalfilm toegangsticketten als een relikwie onder hun hoofdkussen bewaren) hun ruwe zeeslagfantasie te laten verwateren.

En voor degenen die deze artikels enkel om de informatiewaarde lezen: Under Siege werd geschreven door J.F. Lawton, en die pende hiervoor Pretty Woman bijeen. Knoop dat maar eens aan elkaar.