Hoewel hij werd geboren in een welstellende burgerlijke familie, was Henri Grouès een verzetsstrijder, volksvertegenwoordiger, revolutionair, uitdager van de gevestigde orde en bovenal verdediger van de daklozen. Van de banken van het Franse parlement tot de straten van de Parijse banlieues: zijn onvermoeibare inzet voor de zwaksten van de maatschappij maakten hem wereldberoemd. Toch twijfelde hij elke dag over zijn acties. Opstandig door de miserie, de ongelijkheid en het onrecht die hij rond zich zag, werd hij vaak bekritiseerd en soms verraden. Hij moest elke dag vechten voor zijn waarden en leefde duizend levens tegelijkertijd. Abbé Pierre, met de naam die hij zelf koos, schreef hij geschiedenis.