1851. Red River Valley. Een vrouw is op het einde van haar krachten wanneer ze volledig uitgeput in het dorp neervalt. Haar uitleg is nogal verward maar dat zou te wijten kunnen zijn aan de lange tocht door het sneeuwrijke gebied die ze achter de rug heeft. De plaatselijke autoriteiten worden al snel ingeschakeld wanneer Annie - want dat is de naam die de vrouw opgeeft - zegt dat ze haar man heeft vermoord.

In afwachting van meer concrete gegevens (maar ook van een concreet vermist persoon, lijk of correctie identiteit dader of slachtoffer) wordt Annie opgesloten in de plaatselijke cel. Het blijft voor de plaatselijke autoriteiten zoeken naar aanknopingspunten om een klare kijk te krijgen op de zaak, elk gegeven dat zou kunnen leiden naar de oplossing van de vermeende moordzaak wordt dankbaar aangegrepen.

Wanneer Annie op een dag een brief schrijft aan ene Sadie lijkt dit voor een doorbraak te gaan zorgen maar noch de inhoud van de brief noch een eventueel antwoord (de brief komt terug met de vermelding dat de bestemmeling overleden is) helpt de zaak vooruit. Uiteindelijk reist de plaatseiljke Politiechef af naar de plaats waar de vermeende moordenares altijd heeft gewoond, op zoek naar meer info die voor een doorbraak zou kunnen zorgen.

Natuurlijk zijn bovenstaande twee alinea's nog maar een deel van het verhaal. De andere helft - wat heeft zich afgespeeld voor de vrouw haar spontane bekentenis deed in Red River Valley - is op zich al een stuk interessanter. Dat weet regisseur Anne Wheeler ook waardoor het van bij het begin van de film al als een pingpong-balletje heen en weer gaat tussen het heden en het verleden. Het begint met korte geheugenflitsen van een brandende woning waarna men al snel de draad opneemt met het begin van he verhaal met de sc?ne waarin Annie aan haar (toekomstige) echtgenoot wordt voorgesteld. Wat volgt is niet echt verrassend en heel wat kijkers zullen al vrij snel doorhebben in welke richting moet gezocht worden om de gebeurtenissen te kunnen verklaren.

Een echte tegenvaller is Edge of Madness niet maar een superspannende thriller is het ook niet geworden. Je voelt je als kijker niet echt betrokken met Annie (zij het nu als dader of als slachtoffer) en het wachten op de ontknoping gebeurt eerder gelaten dan dat er van enige opwinding voor wat zich op het scherm afspeelt sprake is. Dit is er dus weer zo eentje die verdwijnt in de massa.