Lotte Lenya was pas acht toen ze te zien was als koorddanseres, later nam ze deel aan balletstukken in Zwitserland. Heel opmerkelijk is het feit dat ze maar in vijf films te zien was én de tweede maar liefst dertig jaar na haar langspeelfilmdebuut werd uitgebracht (!). Lenya was eigenlijk meer zangeres dan actrice. Ze zong, meestal in Berlijn, als geen ander de sardonische teksten van Bertolt Brecht en de zwaarmoedige deuntjes van haar man Kurt Weill. Pirate Jenny was haar gekendste liedje. Brecht en Weill werkten immers regelmatig samen aan musicals met als gekendste stuk The Threepenny Opera. Zowel in het stuk als in de latere verfilming ervan speelde Lotte Lenya een hoofdrol.
Toen Hitler aan de macht kwam sloeg ze met haar echtgenoot op de vlucht, eerst naar Parijs, later naar New York. Het zorgde ervoor dat haar filmcarrière werd onderbroken en zelfs even afgelopen leek. Lenya was in deze periode enkel en occasioneel nog eens te zien in een toneelstuk. Toen haar man overleed keerde ze terug naar de States en verscheen in een revival van The Threepenny Opera die lange tijd werd vertoond in eerder kleine toneelzalen. Lenya was ook te zien in de toneelversie van Cabaret waar ze in een heuse one-woman-show de oude liedjes zong, ze kreeg er een Tony Award voor. Niettegenstaande het korte lijstje met films waarin ze te zien was is één vertolking zeker nog het vermelden waard. Die van slechterik in de James Bond thriller From Russia with Love wanneer ze Bond/Sean Connery onder schot houdt en, op het ogenblik dat ze bijna overmeesterd wordt, een geheim wapen inzet, een schoen waar plots een mes uit tevoorschijn komt…