Wie naar haar foto kijkt zal niet verbaasd zijn dat Jeanne Crain op jonge leeftijd al een aantal schoonheidswedstrijden won (waaronder Miss Long Beach) en als 16-jarige al als model werkte en in commercials te zien was.  Toen ze zeventien was won ze de prijs Camera Girl of 1942.

Het was een talent scout van 20th Century Fox die haar opmerkte tijdens de opnames van een reclamespotje voor brood en haar een contract aanbood om in films te gaan spelen.

Crain maakte haar langspeelfilmdebuut in 1943.

Ze had een uitstraling die telkens weer haar schijnbare onschuld nog extra in de verf zette, zag er uit als kon ze het buurmeisje van iets verder in de straat zijn waardoor ze als tiener al in de armen werd gesloten van filmkijkend Amerika.  Die waren helemaal weg van haar rol in “Margie”.

Maar het jonge meisje dat Crain was kon ze natuurlijk niet blijven wat haar noodzaakte om andere rollen te gaan proberen.  Ze koos voor drama’s maar dit was maar met matig succes.

Jeanne Crain trouwde in 1945 met acteur Paul Brinkman (zijn echte naam, zijn artiestennaam was Paul Brook, of Brooks).  Crain was de moeder van zeven kinderen.

“Pinky” was haar gekendste filmrol.  Daarin speelde ze de rol van een zwart meisje dat doorgaat voor blank, ze kreeg er een Oscarnominatie voor.  Ook nog te vermelden : “O. Henry’s Full House”.

Er was niet echt stabiliteit in haar privé-leven ook en de extra moeilijkheid voor het vinden van een nieuw soort van filmrollen die haar weer konden doen schitteren zorgde er voor dat ze in de jaren ’60 in nog maar weinig films te zien was, enkel af en toe nog op televisie.

In de jaren ’70 hield ze het dan maar voor bekeken.