Thierry (de domme cop uit Beverly Hill) is gehuwd met Zandalee (Erika Anderson), een lieftallige playmate-verschijning die nogal vlot uit de kleren gaat. Het tweetal is geruime tijd gehuwd maar bij Thierry lijkt op het sexuele vlak het grootste vuur geblust. Zelfs bij zijn verplaatsingen naar de wilde orgieën in de buurt (jarretellen en stoeipoezen en slagroom troef, leuk wanneer je de drie met elkaar kunt combineren...) blijft het bij wat pinten pakken en wat keuvelen met de plaatselijke attributen.

Op een dergelijke ‘party’ ontmoet Thierry zijn vriend Johnny Collins (Nicolas Cage) en de twee nemen de vriendschappelijke draad van jaren geleden terug op.  Johnny kan dank zij Thierry naast het schilderen van zijn portret nog een jobje versieren bij Southern Comm, het bedrijf waar Thierry een kaderfunctie bekleedt, maar al gauw blijven de problemen tussen Thierry en Zandalee geen geheim meer voor hem en groeit er een relatie tussen hem en Zandalee.

Thierry is het slachtoffer van dit alles en ziet zijn vrouw op verschillende ogenblikken van de dag en de nacht de deur uitrennen, joggend als nooit tevoren, of wat eigenlijk de 'warming-up' is voor wat komen gaat.  Terwijl hij aan de drank en steeds dieper in de put raakt, gaat zijn kameraad zijn gangetje met Zandalee.  Het oorspronkelijk gewenste 'uitkleden en levend opeten' wordt gewijzigd in het 'bedrijven van de liefde' zoals dat heet, alleen de manier waarop zou zelfs het grootste varken doen blozen...

Zandalee is in de bioscopen geslingerd als een erotische thriller.  De algemene opvatting over thriller en erotiek blijkt hier echter nogal te verschillen met wat Zandalee te bieden heeft, alhoewel de afrekening op het einde een dappere 'thrill'-poging is, en het erotische gereust 'soft-porno' mag genoemd worden (Wild Orchid waar destijds zoveel om te doen was qua censuur etc. is hierbij vergeleken een lachertje).

Al bij al wat je noemt 'een moeilijke film', en niet alleen om de domme kop van Nicolas Cage...