David Newman en Robert Benton kozen als opvolger voor hun script van Bonnie and Clyde voor een western die het midden houdt tussen een schelmenkomedie en een cynische ontsnappingsfilm.

Zoals wel meer gebeurt met genrehybrides had het publiek het moeilijk om het eindresultaat te omarmen. En Warner Bros had ook zijn twijfels over de slaagkansen: niet alleen lieten ze de film een jaar op de plank liggen, Joseph L. Mankiewicz’ initiële versie van 165 minuten werd onverbiddelijk met drie kwartier ingekort. En die was alles behalve blij met die beslissing. Nochtans mocht het allemaal wat kosten: zo werd de uit 14 gebouwen bestaande gevangenis waar een groot deel van de plot zich afspeelt steen voor steen voor de film opgebouwd. There Was A Crooked Man was ook de eerste productie die toestemming kreeg om scènes op te nemen in het Joshua Tree National Park.

Initieel probeerde Mankiewicz Warren Beatty en John Wayne te strikken voor de twee voornaamste rollen, maar uiteindelijk gingen de honneurs naar Kirk Douglas en Henry Fonda. Douglas is een outlaw die kort na een succesvolle overval zijn buit van een half miljoen dollar verbergt in een ratelslangnest met de bedoeling het geld later op te halen. Helaas voor hem wordt hij in de tussentijd gearresteerd en tot een lange gevangenisstraf veroordeeld. Douglas begint een paar van zijn medegevangenen (Hume Cronyn, Warren Oates, Burgess Meredith, John Randolph, Michael Blodgett en C.K. Yang) te manipuleren zodat ze hem helpen bij zijn ontsnapping, al is hij niet van plan om zijn buit te delen. Fonda is dan weer de nieuwe gevangenisbewaarder die gecharmeerd is door de (schijnheilige) burgerinzet van Douglas, en uiteindelijk even crooked blijkt te zijn als Douglas.

There Was A Crooked Man biedt prima entertainment dat goede en slechte smaak met elkaar verbindt. Naadloos is het geenszins, meanderend ontspannend des te meer.