De derde verfilming van Raymond Chandlers uit 1940 stammende meesterlijke hard-boiled detectiveroman, zijn tweede rond het personage van privédetective Philip Marlowe. De vorige verfilmingen stammen uit 1942 en 1944. In ‘42 werd het verhaal aangepast als een vehikel voor de Falconreeks onder de titel The Falcon Takes Over en in ’44 regisseerde Edward Dmytryk zijn versie als Murder, My Sweet.

Initiatiefnemer voor de derde versie was producent Elliot Kastner: geen man die een belletje doet rinkelen in het collectieve filmbewustzijn maar die wel zijn schouders zette onder een vrij imposant rijtje films waaronder Where Eagles Dare, Harper, Equus, The Missouri Breaks, Angel Heart, 11 Harrowhouse en de 1988-versie van The Blob. En ook nog Robert Altmans tegendraadse Chandler/Marlowe-verfilming The Long Goodbye met Elliott Gould in de rol van Marlowe. Die samenwerking noopte Kastner ertoe om nog andere verfilmingen van Chandlers werk op poten te zetten.

Hij trok naar regisseur Dick Richards met een script gebaseerd op Farewell, My Lovely waarin de plot was verkast naar een jarenzeventigsetting. Richards liet optekenen de film enkel maar te willen regisseren als die zich net als de roman in het Los Angeles van de jaren veertig zou afspelen. En aldus geschiedde in het door David Zelag Goodman (Straw Dogs) nieuw geschreven script. Kastner klopte voor financiering aan bij de Britse mogul Lew Grade, toen nog aan een opmars bezig vooraleer hij vijf jaar later zijn filmimperium mocht ten grave dragen na een reeks beruchte flops.

Kastner dacht oorspronkelijk aan Richard Burton om de hoofdrol te vertolken, daar de twee een goede werkrelatie hadden. Burton was echter niet beschikbaar, waarop Robert Mitchum zich bereid verklaarde om de hoofdrol te vertolken. Drie jaar later zou hij voor Grade trouwens nog een tweede Marlowefilm draaien, een remake van Howard Hawks’ The Big Sleep die de vintage L.A.-setting van het boek niet zou bewaren.

Het is moeilijk te zeggen of Mitchum door de film slaapwandelt of net een subtiel-onderkoelde Marlowe neerzet, maar hij houdt het geheel alvast op koers terwijl hij zich door de serpentineplot beweegt waarin de zoektocht naar de mysterieuze Velma Valento in opdracht van de pas uit de gevangenis vrijgekomen krachtpatser Moose Malloy nogal wat onwelriekende potjes opent. Goodmans scenario blijft trouw aan de letter en de geest van Marlowes boek, al vallen er onder meer tijdens het slotakkoord toch een substantieel aantal verschillen te rapen. Geen volledig getrouwe verfilming dus.

In de cast is het naast Mitchum nog uitkijken naar onder meer Charlotte Rampling, John Ireland, Sylvia Miles, een debuterende Jack O’Halloran, Harry Dean Stanton, Joe Spinell en Sylvester Stallone in zijn laatste kleine bijrol voor zijn doorbraak in Rocky. Misdaadauteur Jim Thompson heeft eveneens een cameorol. Farewell, My Lovely is ook de tweede samenwerking van in totaal vier tussen regisseur Dick Richards en producent Jerry Bruckheimer, die een paar jaar later zou uitgroeien tot blockbustermagneet annex magnaat.