Na een privé-opleiding in zijn thuisland trok John Farrow naar Europa met als doel zich aan te sluiten bij de Marine.  Hij studeerde aan de Royal Naval Academy en maakte vier jaar lang deel uit van de Amerikaanse Marine.  Tijdens deze periode schreef hij ook al verhalen en scenario’s.

Hij kreeg eind de jaren ’20 de vraag vanuit Hollywood om als technisch adviseur op te treden voor scènes die op of in zee werden gedraaid en het was Charles B. Rogers die hem motiveerde om zich terug te concentreren op het schrijven van scenario’s met als gevolg schrijfsels die leidden tot onder andere volgende films : Sailor’s Sweetheart, The Wreck of the Hosperus, Ladies of the Mob, The First Kiss, Woman from Moscow, Wolf Song, A Dangerous Woman en Tarzan Escapes (1936).

Van 1937 tot en met 1939 was hij regisseur én scenarist voor First National en Warner Bros waarna nog een jaar RKO volgde.  Hij stond ook één jaar ten dienste van de Royal Canadian Navy Information en ging in 1942 terug naar Hollywood waar hij bij Paramount terechtkwam.

Opvallend is dat Farrow aanvankelijk moest tevreden zijn met B-films maar gaandeweg in zijn films tot een eindresultaat kwam dat veel hoger was.  In die mate zelfs dat hij voor de realistische oorlogsprent Wake Island  genomineerd werd voor een Academy Award/Oscar maar films als The Big Clock (1948), Alias Nick Beal (1949) en de psychologische western Hondo (1953) waren ook al van een niveau dat ver boven het gemiddelde uitkwam.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte John Farrow bij de Royal Navy gekwetst en moest hierdoor het leger verlaten.  Hij sloot zich aan bij het katholicisme, schreef naast verschillende romans een biografie rond Thomas More maar ook een studie rond het Pausdom (!).

Vanaf 1949 werkte hij als regisseur ten dienst van verschillende filmstudio’s.

Naast filmscripts schreef hij ook novellen (een soort van korte romans) zoals Laughter Ends (1934) en Damien the Loper (1937) maar eerder had hij al een Tahitiaans woordenboek samengesteld dat werd uitgebracht in 1932.

In 1956 kreeg hij een Oscar voor Around the World in 80 Days.

John Farrow was getrouwd met actrice Maureen O’Sullivan, Mia Farrow en Tisa Farrow zijn twee dochters van hem.

Hij overleed eind januari 1963.