Budd Boetticher studeerde aan de Universiteit van Ohio en de Militaire School dus was het heel verrassend dat hij na zijn activiteiten als bokser en American Football speler er op twintigjarige leeftijd voor koos om professioneel stierenvechter/matador te worden en hiervoor afreisde naar Mexico.

Toen hij naar Californië terugkeerde werd hij door Fox binnengehaald om dienst te doen als technisch adviseur voor de stierengevechten in de film Blood and Sand (1941), een film van Rouben Mamoulian.

Hij zette zijn carrière verder en werd assistent-regisseur. In 1944, na de tweede Wereldoorlog waarin hij bij de Marine het vaderland diende, werd hij volwaardig regisseur en ging zijn eigen films maken, stuk voor stuk low budget films.

Bullfighter and the Lady, eigenlijk een soort autobiografische film, werd zijn eerste succes waarna enkele gewone B-films volgden én nog een film waarin stierengevechten centraal stonden : The Magnificent Matador (1965). Hierna ging hij samenwerken met producent Joe Brown, scenarist Burt Kennedy en acteur Randolph Scott die eigenlijk zijn vaste zakenpartner werd. Samen maakten ze enkele westerns, ook gekend als de Ranown-cyclus, die positief werden onthaal in zowel de States als in het buitenland. In 1960 volgde dan een heuse gangsterfilm met The Rise and Fall of Legs Diamond.

In 1960, eigenlijk op het punt waarop Boetticher internationaal bekend werd door zijn werk, keerde hij samen met zijn echtgenote terug naar Mexico voor de opnames van Arruza, een documentaire over stierengevechten die was opgebouwd rond de carrière van Carlos Arruza, een goeie vriend van Boetticher. Het duurde maar liefst acht jaar voor de film was opgenomen en in die periode legde Boetticher interessante aanbiedingen van Hollywood bewust naast zich neer. Meer nog, uiteindelijk waren ook zijn centen op, scheidde hij van zijn echtgenote, werd zeven dagen opgesloten in de gevangenis en verbleef zelfs een tijd in een psychiatrisch centrum. Hij stierf in deze periode ei zo na van de honger en later zelfs bijna aan de gevolgen van een longaandoening. Alsof het nog niet genoeg was kwam zijn vriend Carlos Arruza om in een dodelijk verkeersongeval net als een deel van de crew van de film.

Bij zijn hernieuwde terugkeer naar Hollywood in 1967 ging hij samenwerken met Audie Murphy. Die produceerde A Time for Dying, een film die Boetticher schreef en regisseerde. Beiden hoopten ze op die manier een positieve wending te geven aan hun carrière. Op het ogenblik dat ze samen plannen maakte voor nieuwe filmprojecten kwam Murphy om in een vliegtuigongeval.

Boetticher schreef hierna nog het verhaal van Don Siegels Two Mules for Sister Sara (1970) én was als acteur te zien in Tequila Sunrise (1988).

In 1971 verscheen een autobiografie van Budd Boetticher onder de titel When in Disgrace.