2 Guns
verdeler
acteur/actrice (7)
regisseur (1)
Mark Wahlberg is precies dikke maatjes met de IJslandse regisseur Baltasar Kormakur. Nauwelijks een jaar na hun eerste samenwerking in “Contraband” stonden ze al terug samen op de set voor “2 Guns”, een adaptatie van de gelijknamige graphic novel van voormalig Marvelmedewerker Steven Grant. De prent laat zich eveneens bekijken als hommage aan Don Siegels seventiesklassieker “Charley Varrick” met Walter Matthau waaruit nogal wat plotelementen werden geleend, inclusief een bankoverval in Tres Cruces, New Mexico.
In “2 Guns” wordt een stelletje blufpoker gespeeld door Robert Trench (Denzel Washington) en Michael Stigman (Mark Wahlberg). Robert – Bobbie Beans voor de vrienden – en Stig proberen zaken te doen met de Mexicaanse drugsbaron Papi Greco (Edward James Olmos). Beide mannen kennen elkaar nog niet zo lang, maar vertrouwen elkaar toch als ze zich in het hol van de leeuw wagen. En vertrouwen is nodig, getuige de kordate manier waarop Papi zich van tegenstanders of verraders ontdoet. Wanneer Papi Bobbie een gigantische hoeveelheid drugs belooft in ruil voor valse paswoorden en daarna zijn woord niet houdt en hen probeert af te schepen met cash, wordt voor beide mannen meer dan ooit duidelijk dat Papi geen roofkat is om zonder handschoenen aan te pakken.
Beide mannen zijn – verrassing – trouwens niet wie ze zich voordoen te zijn, en zowel Beans als Stig hebben een verborgen agenda. Toch moeten de twee willens nillens blijven samenwerken. Zeker als ze na een bankoverval in Tres Cruces – ze hoopten op een buit van drie miljoen, maar vinden er drieënveertig in Papi’s kluizen – plots jan en alleman (CIA, DEA en Navy inclusief) achter hen aan krijgen. Het gevolg: veel shootdowns en Mexican stand-offs als alle partijen elkaar voor de voeten lopen bij het willen binnenrijven van de buit.
Struikelgevaar is er eveneens door de ettelijke kilometers losliggende draden van de warrige plot. Nadat Kormakur aanvankelijk nog de schijn kan ophouden door aan de startknop te staan van een amusante caper, verliest hij hoe langer hoe meer het noorden. Jammer, want het begin laat nochtans verhopen dat “2 Guns” respectabel tijdverdrijf wordt: Washington en Wahlberg amuseren zich duchtig wanneer ze vanuit een restaurant de bankoverval voorbereiden, en de sprong naar ‘wat voorafging’ zit ook nog steeds koosjer in elkaar.
Ergens halverwege bereikt “2 Guns” echter een punt waarvan geen terugkeer mogelijk is: het verhaal blijft rondjes tollen, clichés worden vanonder het stof gehaald en de volledig plot blijkt niets meer dan een draaimolen voor lawaaierige actiescènes. Bovendien wil “2 Guns” zowel én leuk én (te) gewelddadig zijn, en die twee elementen vloeien nooit samen in een coherent geheel. Waardoor “2 Guns” uiteindelijk verzandt in oninteressante doorsnee actieprut waarbij niemand echt schijnt te weten welke richting uit te moeten. Of hoe Kormakur van IJslands cineast met een eigen stem (“101 Reykjavik”, “Jar City”) schijnbaar zijn terrein heeft verlegd naar de inwisselbare eenheidsworst van Hollywood.
Goede punten zijn er gelukkig nog voor het stamina van Wahlberg en vooral Washington (zelfs al verspillen die hier eigenlijk hun talent) en voor het blij weerzien met fijne bijrolacteurs als Edward James Olmos, Bill Paxton en Fred Ward. De duim gaat echter omlaag voor de suffe vertolkingen van James Marsden en Paula Patton die geluk hebben dat “Runner Runner” nog slechter was en zo misschien niet wordt opgemerkt door de samenstellers van de Raspberry Awards.
Om een lang verhaal kort te houden en de slechte verstaander van dienst te zijn: “2 Guns” heeft zijn momenten voor de liefhebber van luidruchtige Hollywoodactie, maar kan nergens en nooit ontsnappen uit het middenveld der doordeweekse been there, seen that-middelmatigheid.
02-08-2013 | Plaats 1 | $ 27.059.130 |
09-08-2013 | Plaats 5 | $ 11.249.145 |
16-08-2013 | Plaats 8 | $ 5.806.850 |